Alle seks binnen een relatie waarin de 'macht' van de partners ongelijk verdeeld is, is verwerpelijk. Dat geldt des te meer wanneer de 'partners' een volwassene en een kind zijn. Pedoseksuele activiteiten zijn daarom terecht strafbaar.
Pedofilie, de seksuele voorkeur van een volwassene voor kinderen, is niet strafbaar. Het is ook niet verboden moord als optimale vorm van conflictoplossing te beschouwen, zolang je die opvatting maar niet in praktijk brengt.
Wie een straf heeft ondergaan keert, al of niet onder begeleiding, terug in de maatschappij. Onder ons wonen moordenaars, inbrekers, geweldplegers en zij die - met een te hoog alcoholpercentage in hun bloed - met hun auto anderen zwaar lichamelijk letsel, eventueel de dood ten gevolge hebbend, hebben toegebracht. De kans op recidive is, denk ik, nooit helemaal uit te sluiten, maar ook ex-veroordeelden moeten ergens kunnen wonen en een nieuw leven kunnen beginnen. Daar bestaat wel min of meer communis opinio over.
Stel: je woont in een eengezinsdoorzonwoning in een voetgangersgebied en je hoort dat je nieuwe buurman met z'n dronken kop 100 km door de bebouwde kom rijdend een kind heeft doodgereden. Dan begin je een actie! Sterker nog: je begint een actiegroep! Je gaat een foto van die man met zijn naam op een website publiceren. Je gaat foto's van meer soortgelijke mannen publiceren. Dan is iedereen maar gewaarschuwd. Hier mag dat niet, maar dan doe je het gewoon op een Amerikaanse site, zoals deze, waarop je pedofielen kunt zien. (Dat webadres wordt vermeld in de Volkskrant.) Wat kan het jou schelen waar die vuile pedofiel heen gaat, als hij maar opsodemietert uit jouw buurt.
Ik zeg het nog even duidelijk: ik ben ongeclausuleerd TEGEN pedoseksuele activiteiten. Mannen die zich speciaal daarvoor naar Thailand begeven vind ik VERACHTELIJK. En ik vind het bepaald zorgwekkend dat brave burgers, selectief verontwaardigd, geschokt, whatever als ze zijn, één specifiek misdrijf uitkiezen om degenen die daarvoor veroordeeld zijn en hun straf uitgezeten hebben tot in lengte van jaren te blijven achtervolgen en daarmee een succesvolle reïntegratie in de maatschappij in de weg staan.
Inconsequent
3 dagen geleden
Met je eens, veroordeeld is veroordeeld. Maar als er kans op recidief bestaat (en dat is een groot geval van de zedendelicten, hoe je het ook went of keert) kan ik me de reactie van mensen wel voorstellen als je zo'n persoon naast je krijgt... Ik wil niet weten wat ik met de man doe die zich aan mijn dochter vergrijpt.
BeantwoordenVerwijderenUit een brief van 'justitie' aan de Tweede Kamer blijkt dat (na tbs) zeven procent van de zedendelingquenten recidiveert en 14 procent van de overige. Is zeven procent "een groot geval van"?
BeantwoordenVerwijderenMijn primaire reactie kwam grotendeels overeen met die van u, zuster Klivia. En ook ik dacht dat heel veel zedendelingquenten (ik schatte dat op 60%) recidiveren. Ontnuchterende cijfers, Evert. Wat blijft is mijn volstrekte afkeuring van pedoseksuele activiteiten. Maar als je in de rechtstaat Nederland je veroordeling hebt ondergaan en je straf uitgezeten, dan heb je er ook recht op om, zonodig onder stricte begeleiding, je leven weer op te pakken. Van mij hoeft dat niet in een ommuurde plek ergens in een lege polder. Waar dan wel? Dat vind ik dus een hele moeilijke te beantwoorden vraag. Liever niet naast mij namelijk. Als straks mijn kleinkinderen in de tuin spelen en ik zie zo'n buurman kijken...
BeantwoordenVerwijderenHá: ná TBS. En als we het dan toch over cijfers hebben... hoeveel procent van de veroordelden krijgt TBS? Ergo: hoeveel niet?
BeantwoordenVerwijderenHá: ná TBS. En als we het dan toch over cijfers hebben... hoeveel procent van de veroordelden krijgt TBS? Ergo: hoeveel niet?
BeantwoordenVerwijderenDaar heb ik niet zo gauw cijfers over, maar ik heb de indruk dat juist in geval van zedendelicten vaak tbs wordt opgelegd.
BeantwoordenVerwijderenHet is wat moeilijk, maar stel je voor een zoon te hebben die zedendelinquent is. Moet zijn foto ook via het internet verspreid worden?
Ik vond dit: In hetrapport 'Daderhulpverlening', vorig jaar uitgebracht door TransAct, valt te lezen dat naar schatting 80 (!) procent van de plegers van seksueel misbruik nooit enige vorm van behandeling krijgt.
BeantwoordenVerwijderenEh, is dat niet heel erg weinig?
En misschien niet erg leuk, maar als ik een zoon had die kinderen zou misbruiken of vrouwen zou verkrachten, zou hij in mijn huis niet meer welkom zijn.
Dat pleit dan voor meer, zo nodig gedwongen, behandeling, niet voor het verspreiden van foto's.
BeantwoordenVerwijderen