We hebben weer een nieuwe 'Dichter des Vaderlands', Ramsey Nasr. Zo iemand wordt om de vier jaar gekozen. Dat soort dingen ontgaat mij altijd, maar deze keer, begreep ik uit een of ander tv-programma (ik ben al weer vergeten welk), ging dat met enig rumoer gepaard. Er was, zo gaat dat tegenwoordig, eerst een 'short list' opgesteld, waaruit het grote publiek kon kiezen. Twee kandidaten, waaronder die Nasr, schijnen publiekelijk nogal reclame voor zichzelf gemaakt te hebben en zijn daarbij niet altijd even aardig over elkaar geweest.
De taak van de 'Dichter des Vaderlands' is bij nationale gebeurtenissen van enig belang, bijvoorbeeld het aantreden van een nieuw staatshoofd, een gedicht te maken. Het idee daarachter is dan weer dat op die manier de dichtkunst onder de aandacht van een groter publiek gebracht wordt. We moeten namelijk vaststellen dat dichtbundels niet verkopen als warme broodjes.
We hebben, tot de uitverkiezing van Nasr, twee eerdere 'Dichters des Vaderlands' gehad, Gerrit Komrij en Driek van Wissen. Het ligt ongetwijfeld aan mij, maar met de beste wil van de wereld kan ik mij niet herinneren welke gedichten zij bij welke gelegenheid hebben geproduceerd. Het enige wat ik van dit instituut wist, is dat de uitverkiezing van Driek van Wissen bij 'kenners' nogal wat bezwaren opriep. Volgens hen is Driek geen dichter, maar iemand die rijmpjes maakt. Ik ben, literair gezien, maar een simpele jongen: van de meeste gedichten begrijp ik geen hout. Het aardige van het werk van Driek vind ik nu juist dat het zeer begrijpbaar is, vaak ook leuk, het heeft een duidelijk metrum en het rijmt ook nog. Samen met Drs. P en Jean Pierre Rawie heeft hij de alleraardigste bundel 'Dartelijke Dactylus' geschreven, een verzameling 'Ollekebollekes'.
Bij wijze van voorbeeld geef ik hier een ollekebolleke dat ik vorig jaar maakte naar aanleiding van de presentatie door Rita Verdonk van haar 'beweging' waar volgens mij geen beweging in zit.
Rita is opgelicht!
Meer dan een ton of zo.
't Was een mooi feest, vond ze,
Daar bij het IJ.
't Was (voor haar) jammer dat
Pseudobewonderaar
Later bedacht: 'k ben niet
Trots zoals zij.
Amos Oz – Een verhaal van liefde en duisternis
10 uur geleden
Wist je dat wij het land met de meeste nomineringen/prijzen zijn? Laatst hoorde ik zelfs over een verkiezing van de meest sexy vegetarier!
BeantwoordenVerwijderen(als je wilt kan ik dit nog wel in rijm zetten, zeg het maar)
Ik zie je ballade, sonnet of limerick met belangstelling tegemoet.
BeantwoordenVerwijderenEr was eens een landje aan de Noordzee.
BeantwoordenVerwijderenDat alles en iedereen beloonde met lintje of trofee.
Je kon het zo gek niet benoemen
of zhij kreeg een grote bos bloemen.
Hoe blijf je in Godsnaam op deze manier doorsnee?
Inhoudelijk goed, zuster, nu de vorm nog. Drs. P schreef daar dit over:
BeantwoordenVerwijderenHet schema: aabba
Het metrum - och kijk het maar na
In Ierland begon het
En menigeen kon het
In Nederland echter ... nou ja
Het schema klopt toch? Tis is in 3 min. in elkaar geflanst en na 3 rosé... ik vind em wel aardig ;)
BeantwoordenVerwijderenHet (rijm)schema klopt, ja, maar het metrum (anapest) en de regellengte (33223) laten te wensen over.
BeantwoordenVerwijderenEr was eens een ex-docent uit ADam.
BeantwoordenVerwijderenDie mijn rijmen wel heel serieus nam.
Op alle slakken legde ie ie zout.
Haar metrum vond ie brandhout,
waardoor de zusters enthousiasme deduidend afnam?
Nog te lang zeker? ;)
Ja, metrum is een moeilijke zaak. Lees je rijm hardop en vraag je dan af waar de anapest is gebleven.
BeantwoordenVerwijderen