UTOPIE

Nederland is per saldo geen links land. Een linkse meerderheid is een utopie. Dat schrijft Remco Meijer in de Volkskrant.

Volgens recente peilingen staat de VVD virtueel op 39/40 zetels in de Tweede Kamer. Daarmee is zij een van de weinige  organisaties die profiteren van de coronacrisis. Een stijging met 7 zetels t.o.v. het huidige zeteltal is ruim 21 procent. Je maakt mij niet wijs dat 21 procent van het kiezersvolk ineens zwaar onder de indruk is van de denkbeelden van de VVD. Het heeft alles te maken met het feit dat de vermoedelijke lijsttrekker van de VVD de afgelopen maanden nogal vaak op de tv was te zien en dat het coalitiebeleid (niet het Ruttebeleid) m.b.t. tot de coronacrisis vrij algemeen wordt gewaardeerd.

Ik heb nooit op een partij gestemd vanwege haar lijsttrekker. Ik heb zeker 30 jaar op de PvdA gestemd. Ik was daar ook (vrij) actief lid van. Eind negentiger jaren van de vorige eeuw was de PvdA naar mijn teveel een middenpartij geworden en ging zij ook het neoliberalisme aanhangen.

Ik stapte over naar de SP. De laatste ruim 20 jaar stem ik bij elke verkiezing op de SP, behalve bij de Europese verkiezingen. Dan stem ik op D66, omdat de ideeën van die partijen over Europa het dichtst in de buurt van de mijne komen, al gaan ze wat mij betreft nog lang niet ver genoeg.

Ik heb nooit begrepen waarom veel mensen steeds weer op een andere partij stemmen. Lezen ze elke keer weer alle verkiezingsprogramma's om tot een afgewogen oordeel te komen? D66 maakt met nieuwkomer Sigrid Kaag bovendien kans juist bij PvdA en GL kiezers weg te trekken. Van mij zul je geen kwaad woord over Sigrid horen, maar ik stem toch maar op die andere vrouwelijke lijsttrekker, Lilian.

Een linkse meerderheid is inderdaad een utopie. Je hoort wel eens roepen dat de drie linkse partijen zouden moeten fuseren. Ik zou daar sterk tegen zijn. Ik heb nog de fusie van KVP, CHU en AR tot CDA meegemaakt. De grootste en conservatiefste KVP deed het steeds progressiever wordende geluid van de AR verstommen.