FOOI

Gisteren had het Kamerdebat over het coronabeleid een weinig verheffend einde. Dat vraagt om enige uitleg. Dat kun je lezen op de website van de ChristenUnie.

Dat het om een weinig verheffend einde ging, ja, die conclusie had ik allang getrokken. Ik dacht eerst dat ik een uitleg zou krijgen over het standpunt van ChristenUnie t.o.v. de salarisverhoging voor uitvoerend personeel in de gezondheidszorg, waar de coalitiepartijen tegen zijn. Een hoofdelijke stemming in de Tweede Kamer leek te leiden tot een kamermeerderheid vóór die salarisverhoging. Leden van de coalitiepartijen verlieten schielijk de vergaderzaal, waardoor er geen quorum meer was voor een hoofdelijke stemming. Die stemming zal dan plaatsvinden wanneer voldoende leden van  de coalitiepartijen in de Tweede Kamer aanwezig zijn om alsnog een besluit tegen de salarisverhoging te bewerkstelligen.

Een uitleg over het standpunt t.o.v. de salarisverhoging is op de webpagina niet vinden, slechts wat geneuzel over procedures bij stemmingen.

De Volkskrant schrijft: En steeds hebben ze dan wat uit te leggen, ook aan hun eigen achterban. Hoezo gunnen VVD, CDA, D66 en CU de zorghelden geen goed salaris? (...) Kabinet en coalitiepartijen in de Tweede Kamer verwijzen dan graag naar de 1.000 euro bonus die zorgverleners al wel in het vooruitzicht is gesteld.

Een zorgmedewerker vertelde mij dat de directie van een instelling moet bepalen wie van de medewerkers in aanmerking komt voor de bonus. Hoe houd je de sfeer in een instelling goed, als hij wel een bonus krijgt, maar zij niet. Ik zou, met een variatie op Max Havelaar, willen zeggen: Stik in je bonus en verdwijn.

Het standpunt van kabinet en coalitiepartijen doet me denken aan iemand die uit eten gaat in een sterrenrestaurant. Het eten is geweldig. De service  is smetteloos. Kosten van het eten en drinken ca. 100 euro. De zeer tevreden eter betaalt glimlachend de rekening van 100 euro geeft daarbij een fooi van welgeteld 10 cent.

Een (structurele) loonsverhoging voor het zorgpersoneel zal ongetwijfeld veel geld kosten. Voor de KLM was er in no time een steunpakket van enkele miljarden euro's. De KLM is immers broodnodig voor het in stand houden van onze nationale welvaart. Die zorgmedewerkers doen hun best mensenlevens in stand te houden, maar ja, de waarde van een mensenleven is niet in geld uit te drukken, dus daar hoeven we verder niet over na te denken.