ZWART

Op 1 januari vorige jaar schreef ik hier dat ik, statistisch gezien, nog zo'n acht jaar te leven had. Gezien de recente ontwikkelingen is het maar zeer de vraag of ik dat ga halen. In ziekenhuizen wordt al nagedacht over het instellen van 'code zwart'. De Inspectie Gezondheidszorg werkt inmiddels aan een protocol voor ziekenhuizen als er niet meer voldoende capaciteit is aan IC-bedden. Dat kan betekenen dat er gekozen moet worden wie er nog in aanmerking komt voor verpleging op een IC-bed.

Het is mij wel duidelijk dat ik, gelet op mijn situatie (80+, COPD, hartfalen) niet als eerste in aanmerking kom voor een IC-bed. Je kan je überhaupt afvragen of het wel zinvol is mij gedurende enkele weken op de IC te behandelen. Ik hoorde gisteren bij een tv-programma, dat je na een behandeling van enkele weken een jaar nodig hebt om te revalideren. Hebben de revalidatieklinieken voldoende capaciteit, als er een tsunami aan herstelde coronapatiënten op ze afkomt?

Tot nu heb ik het coronavirus van me af weren te houden. Behalve mensen die ik op straat of in de supermarkt op meer dan 1,5 meter tegenkom, ontmoet ik dagelijks iemand op een geringere afstand: een medewerker van de thuiszorg die mijn steunkousen komt aantrekken. 's Avonds trek ik ze zelf uit. Dat lukt me nog net zonder al te zeer buiten adem te raken.

Ik draag altijd een kettinkje om mijn nek met daaraan een penning waarop staat dat ik niet gereanimeerd wil worden.  Er is nog geen penning om aan te geven dat je, in geval van coronabesmetting geen IC-behandeling wil.  Ik denk dat ik hem wel zou  aanschaffen.