BEZOEK

De afgelopen jaren heb ik een aardig aantal keren in het ziekenhuis gelegen. Ik neem aan nogal boven het gemiddelde aantal opnames per Nederlander. Ik zit daar nooit zo mee. Ik kreeg natuurlijk wel eens bezoek, maar zeker niet dagelijks. Daar zat ik ook niet erg mee, want dat komt redelijk goed overeen met mijn leven van alledag.

Ik stel mij wel eens voor dat het coronavirus ook mij belaagt. Gezien mijn toestand zit het er dik in dat ik dan op de intensive care kom te liggen.  Daar zal ik weinig van meemaken want je wordt dan, geloof ik, in een soort kunstmatig coma gehouden.

Maar goed, na een paar weken mag ik weer bijkomen  in een 'gewoon' ziekenhuisbed. Veel bezoek zal er dan niet inzitten, maar ik stel me zo voor dat plotseling Willem Alexander en/of Maxima hun belangstelling wil(len) laten blijken voor de lijdende mens in juist dat ziekenhuis en juist in de kamer waarin ik mij bevind. Het schijn dat veel mensen die koninklijke belangstelling voor mensen in nare situaties als bijzonder troostend, of zoiets, ervaren. Ik vermoed dat ik zo'n bezoek als belijdend republikein niet echt als een troost zal ervaren. Ik zou het niet hoger waarderen dan een bezoek van een minister of een andere hoogwaardigheidsbekleder en daarvoor is mijn waardering al niet zo hoog.