BLOEDDRUK

Sinds een hartinfarct, een jaar of veertien geleden, slik ik elke dag diverse bloeddrukverlagers. Toen ik vorige week vrijdag in het BovenIJ ziekenhuis arriveerde was die bloeddruk prima. Na de operatie duurde het twee uur voor ik naar de verpleegafdeling ging, want mijn bloeddruk was aan de (zeer) lage kant. Er is sprake van lage bloeddruk als de onderdruk onder de 60 is. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis kwam hij vaak niet hoger dan 45.

Ik ken van die momenten dat ik wel eens nadenk, ook over mijzelf en mijn situatie. Zo bedacht ik al in het ziekenhuis: 'Als ik zo'n lage bloeddruk heb, waarom blijf ik dan bloeddrukverlagers slikken?' Verschillende malen heb ik een verpleegkundige in overweging gegeven contact op te nemen met de poli cardiologie van het BovenIJ ziekenhuis, waar ze mijn hart en bloeddruk van haver tot gort kennen. Ik bleef pillen krijgen en mijn bloeddruk bleef laag.

Hier in De Die bleef mijn bloeddruk onverminderd laag. Ik heb er maar weer eens een arts bij geroepen. Zij vertelde mij dat van de bloeddrukverlagers de dosis inmiddels verlaagd was. (Dat hadden ze me in het ziekenhuis niet verteld.) Zij besloot een ervan helemaal uit het assortiment te verwijderen.

Gisteren ben ik echt begonnen met fysiotherapie. Drie maal per dag sta ik op de gang, houd mij vast aan een soort reling en til tien keer mijn rechterknie op en beweeg mijn rechterbeen tien ker opzij en tien keer naar achteren. Het is ongetwijfeld heel goed voor mijn rechter heup en been, maar mijn longen worden er niet blij van.

Genoeg over mijzelf. Aan de tafel waaraan ik mijn maaltijden gebruik zit ook een vrouw die met een gipsbeen in een rolstoel aan tafel komt. Zij kijkt  voortdurend zeer ongelukkig. Donderdag bij de warme maaltijd wilde ze niet eten. Maar "U moet wat eten hoor." Dus werd haar een half bakje vla min of meer opgedrongen. Ook de maaltijden daarna heb ik haar eigenlijk nauwelijks zien eten. Gisterochtend was er weer zo'n blij-ernstig verpleegtype dat een bruine boterham met kaas belegde en haar die dubbelgevouwen aanbood. Ze heeft er één hapje van genomen. Ik vraag me dan af of ze in dit verpleeghuis wel eens gehoord hebben van cliëntgerichte therapie.