HIGH TEA

Je hebt iets te vieren, maar je doet dat het liefst buiten de deur. Je kunt een borrel geven of een etentje. Dat schijnt tegenwoordig als wat afgezaagd beschouwd te moeten worden. Eigentijdser is het aanbieden van een high tea. Gisteren maak te ik dat, op mijn ouwe dag, voor het eerst mee. De gelegenheid was de 80ste verjaardag van mijn schoonzuster, de vrouw van mijn oudste broer. Ik heb diverse vakanties  in het Verenigd Koninkrijk doorgebracht en heb daar veel thee gedronken (op z'n Engels, dus met een scheut melk, zo drink ik hem elke ochtend), maar aan een high tea was ik nog nooit toegekomen.

Eerlijk gezegd kijk ik niet met verlangen uit naar de volgende high tea. Begrijp me niet verkeerd het was een leuk en gezellig samenzijn met broers en zussen, (achter)neven en -nichten, maar de high tea an sich vond ik  nul komma niks.

Het begon (afgezien van de thee) met een klein gebakje. Dat was een gebakje met een laag glazuur en daar houd ik niet van. (In mijn jeugd heb ik, denk ik, één of twee maal zo'n roze koek gegeten en daarna nooit meer.) Daarna waren er van die in driehoeken gesneden sandwiches van wit brood met divers beleg. Wel lekker, maar ik heb toch liever een volkoren bruine boterham met korst met een bite.

Vervolgens kon gekozen worden uit een mosterdsoepje en een pomodorisoep. Ik koos voor de mosterdsoep, die best lekker was maar vroeg me wel af of een tomatensoep lekkerder wordt als je hem in het Italiaans aankondigt. Volgens mijn zusje was hij trouwens wel lekker. Daarna kwam er nog iets in bladerdeeg. Ik vermoedde zongedroogde tomaat.

Ik ben niet zo'n grote eter, dus qua lunch had ik wel genoeg gehad, maar er volgden nog wat gebakachtige dingen als scones. Ik heb ze tijdens een vakantie in Yorkshire heel veel gegeten. Al smaken ze eigenlijk nergens naar, ik vond ze toen heel lekker. Het is volgens mij net zoiets als die heerlijke Franse of Italiaanse wijn, waarvan je een paar flessen mee nar huis neemt, waar hij toch wel tegenvalt. Ik wilde de aangename herinnering aan de scone niet bederven en heb er dus geen genomen.

Gelukkig mocht je na enige tijd voor een ander drankje dan thee kiezen. Ik koos voor een merlot.

De taxi die me weer thuis bracht (vanuit Uitgeest) arriveerde (na een aantal telefoontjes) drie kwartier later dan afgesproken. Als goedmakertje zou hij rechtstreeks naar mijn huis gaan en niet zoals gebruikelijk, nog anderen ophalen en wegbrengen.