PAS

Iets van literatuur weten kan wel eens tot vreemde gedachtespinsels leiden. Ik las een kop in Het PAROOL: Zwembadpas De Mirandabad vanaf woensdag verleden tijd. In mijn jeugd, de jaren van lagere school en HBS, ging ik, bij mooi weer, vrij vaak naar het De Mirandabad. Alleen tijdens de zomermaanden, want het was een niet verwarmd openluchtbad. De prijs was billijk, 25 cent en met een pasje dat je via de school kreeg kon je, op bepaalde dagen, voor slechts een dubbeltje een hele dag in het zwembad doorbrengen. Wij woonden op minder dan een kwartier lopen van het zwembad. Overdekte baden als het Zuiderbad, vlakbij het Rijksmuseum, en het Sportfondsenbad in de Watergraafsmeer heb ik sporadisch bezocht. Het lijkt me dus niet vreemd dat mijn aandacht getrokken wordt als ik ergens "Zuiderbad" zie. Maar toen ik dat zag in combinatie met "zwembadpas" werd ik toch even op het verkeerde been gezet.

Ik heb 'Kees de Jongen' van Theo Thijssen pas lang na de HBS gelezen. Ik ben dus nooit in de zwembadpas naar het De Mirandabad gelopen. Die kende ik immers nog niet. Kees had de zwembadpas, "een bijzondere manier van lopen", geleerd van een vriendje "van de gymnastiekvereniging": "Als je 's goed opschieten wou; moest je voorover gaan lopen, net of je telkens viel, en dan maar met je armen zwaaien, heen en weer."

Mijn eerste gedachte was dat 'na mijn tijd' een zwembadpas ontwikkeld/bedacht was die voornamelijk gehanteerd werd op weg naar het De Mirandabad. Maar waarom kwam daar ineens een eind aan? De verklaring was natuurlijk simpel. Die zwembadpas was geen manier van lopen, die werd ingevoerd om het aantal incidenten in het zwembad terug te dringen. (...) De privacy van andere bezoekers leed tegelijkertijd onder de pas. Vandaar dus.