KEURIG

Kop in Het Parool: Moord in keurige Beethovenstraat verbijstert publiek. De Beethovenstraat mag je zeker "keurig" noemen. Hij is (grotendeels) een winkelstraat in de rijkste/duurste buurt van Amsterdam, de Apollobuurt. Het is echter niet duidelijk waarom een moord in deze keurige buurt zo verbijsterend is. Het is echt niet de eerste. Veertien jaar geleden werd Willem Endstra, de 'bankier van de onderwereld', voor zijn  kantoor aan de keurige Apollolaan vermoord en volgens mij heeft er nog wel eens een moord 'in de criminele sfeer' plaatsgevonden. In de keurige Apollobuurt zijn alle straten even keurig als de Beethovenstraat. Zou een moord in de Corellistraat (ik noem maar een dwarsstraat van de Beethovenstraat) net zo verbijsterend zijn?

Vanuit mijn slaapkamer kijk ik op een niet zo lange, recht straat. Aan weerszijden staan flats, die naar mijn idee in de sociale huursfeer vallen. In deze straat is, bij mijn weten, nooit iets onvertogens gebeurd, maar ik denk niet dat iemand dit ooit een 'keurige straat' zou noemen. Zal men daar niet verbijsterd zijn door een schietpartij met mogelijke dodelijke afloop?

Vrij recent vond in De Pijp ook weer eens een schietpartij plaats, die 'slechts' gewonden opleverde. Ik heb nergens gelezen/gehoord dat het publiek verbijsterd was.

OPSCHUIVEN

Zo ziet de etappe van vandaag in de Tour de France eruit. Er zitten diverse cols in, maar dit zijn de belangrijkste: de Aspin (1) van de eerste categorie, de Tourmalet (2) en de Aubisque (3) van de buitencategorie.

Als Dumoulin nog een plaatsje wil opschuiven in het algemeen klassement - naar de eerste plaats dus - moet hij dat vandaag doen. Hij heeft geen ploeg om zich heen, die het kan opnemen tegen Sky, de ploeg van Thomas (nr. 1) en Froome (nr. 3). Hij of zijn ploegleider zal een deal moeten maken met die andere 'Nederlandse' ploeg, LottoNL-Jumbo. Daarin fietsen Roglic (nr. 4) en Kruijswijk (nr. 7). De deal is heel simpel: LottoNl-Jumbo helpt mee Dumoulin op de eerste plaats te krijgen, Roglic en Kruijswijk stijgen verder in het klassement en één van hen of een van hun ploegmaten winnen de etappe.

Het scenario ziet er aldus uit: op Col du Soulor, de laatste vóór de Aubisque plaatst LottoNL-Jumbo (Roglic en/of Kruijswijk) een 'aanval'. In ieder geval Froome zal daar achter aan gaan. Dumoulin gaat achter Froome aan ("erop en erover"). Dat moeten ze tot de top van de Aubisque volhouden en dan nog eens tijdens de afdaling naar het eind.

Moet kunnen, volgens mij.

UITSPRAAK

In de Tour de France wordt de gele trui nu al een aantal dagen gedragen door Geraint Thomas. Dat betekent dat zijn naam nogal eens genoemd wordt, maar hoe spreek je die naam precies uit? Thomas is een Brit; de lettercombinatie 'ai' wordt in het Engels meestal uitgesproken als in 'rain', maar Thomas is dan wel een Brit, hij is geen Engelsman. Hij is een Welshman. Zoals bekend kun je je in Wales uitstekend redden met Engels, maar ze hebben er ook nog een geheel eigen taal. Geraint is een Welsh naam. Alle kans dus dat die anders wordt uitgesproken dan je zou verwachten.

Toen Thomas in beeld kwam deze Tour, was iemand zo slim hem zelf te vragen hoe zijn naam moest worden uitgesproken. Als iemand dat zou weten, zou hij het zijn, toch? Aks het goed heb, wordt dat 'ai' zo ongeveer uitgesproken als de a in (het Nederlandse) man. Wordt die naam nu ook door iedereen die bij de sportverslaggeving van de NOS betrokken is op de goede manier uitgesproken? Natuurlijk niet. Je spreekt de naam 'op z'n Engels' uit en zegt erbij dat het een Welsh naam is, die je eigenlijk wat anders zou moeten uitspreken. Zo blijf je ook wat langer aan het woord

DUIDELIJKHEID

Bij mijn ontslag, afgelopen donderdag, uit het BovenIJ Ziekenhuis kreeg ik een brief mee met als onderwerp: Instructies leefadviezen hartfalen. Daarin staat onder meer: Drink niet meer en niet minder dan 1,5 liter per 24 uur (dit is inclusief soep, vla, yoghurt en appelmoes). 

"Niet meer en niet minder dan 1,5 liter" betekent naar mijn idee: exact 1,5 liter. Ik ga dan verschrikkelijk nadenken. Bij soep is vrij duidelijk welk gedeelte van de totale soep vocht/water is. Vla en appelmoes eet ik nooit, maar yoghurt vrijwel dagelijks. Welk deel van de yoghurt is vocht, welk deel vaste stof? Drie maal per dag neem ik een aantal pillen in, met water. Het lijkt me duidelijk dat ik dat ook moet meetellen, maar hoeveel water neem ik per pil? Ik had zo'n idee dat er wel enige marges zitten in die 1,5 liter per dag.

De brief vermeldde ook dat ik bij verdere vragen een "verpleegkundig specialist Hartfalen" kon bellen. Dat besloot ik maar eens te doen. Helaas, die was met vakantie. Dus moest ik het doen met de assistente die toevallig de pech had mij aan de lijn te krijgen. Zij kwam er niet direct uit en besloot te informeren en mij vervolgens terug te bellen. Dat deed ze vrij spoedig, maar wat ze zei, maakte het mij niet veel duidelijker. Ze besloot mij door te verbinden met 'de afdeling', ik vermoed de afdeling waar ik vijf dagen heb gelegen.

Ik kreeg deze keer een man aan de lijn. Het viel mij op dat hij nogal vaak het woord "ongeveer" gebruikte. (Een koffiekop je is "ongeveer" zoveel, een kop soep "ongeveer" zoveel.)  Ik zei hem dat en dat ik daaruit de conclusie trok dat die 1,5 liter niet exact bedoeld was. Hij bleef volhouden van wel.

In de brief stond ook dat ik "signalen van hartfalen" in de gaten moest houden, als daar zijn: toenemen van vocht in voeten/enkels, (toenemende) kortademigheid, toename van het gewicht met 2 kg in 3 dagen. Dat is allemaal niet zo moeilijk en zal ik braaf in de gaten houden tot ik volgend e week de cardioloog spreek. Die zal me wel duidelijkheid verschaffen.

TIJDWINST

Als ik morgen naar Coolblue zou willen, bijv. voor een nieuwe wasmachine, zou ik, met het reguliere openbaar vervoer 38 minuten onderweg zijn. Bij Het PAROOL hebben ze uitgerekend dat dat 25 minuten wordt, als ik met de Noord/Zuidlijn zou gaan. Op de terugweg zou ik nog eens dertien minuten besparen. Op een hele dag zou ik dus een klein half uur ter vrije besteding, helemaal voor mezelf, overhouden.

Bij het voorgaande moet ik een aantal dingen bedenken. Bijvoorbeeld: Hoeveel keer per jaar ga ik naar Coolblue? Niet alleen kan ik de spullen die zij verkopen ook online bestellen, maar het meeste van wat zij verkopen kan ik ook aanschaffen bij de Mediamarkt of BCC, waar ik vanuit huis in 5 minuten ben.

Ik kan mij geen situaties voorstellen waarin de Noord/Zuidlijn nog meer tijdwinst oplevert. Immers, ik woon vlakbij het beginpunt en Coolblue bevindt zich vlakbij het eindpunt. M.a.w. ik leg het totale parcours van de Noord/Zuidlijn af. Mensen die zich binnenkort binnen Amsterdam via het openbaar vervoer zullen bewegen en daarbij gebruik maken van de Noord/Zuidlijn, zullen nooit meer dan dat kleine half uur winnen. Forensen zullen per dag iets langer kunnen (uit)slapen en zullen iets meer tijd hebben voor het boodschappen doen. Toeristen zullen iets meer tijd hebben voor het bezoek aan bezienswaardigheden.

Er is echter niet alleen sprake van tijdwinst. Het hele openbaar vervoer ging vanwege de Noord/Zuidlijn op schop. Veel mensen voor wie de Noord/Zuidlijn niet of nauwelijks interessant is, zullen juist meer reistijd kwijt zijn. Het lijkt me boeiend eens wetenschappelijk te onderzoeken of de Noord?Zuidlijn in totaal nu een netto tijdwinst of tijdverlies oplevert. En is de, naar mijn verwachting, magere tijdwinst nu echt een investering van ruim drie miljard euro waard?

TERUG

In de loop van vandaag ga ik weer terug naar huis. Hoe laat weet ik nog niet. Dat hoor ik pas, als er een arts langs komt. In ieder geval doen de longen het weer goed. Vooral aan mijn benen is te zien dat er hoop overbodig vocht uit mijn lichaam verdwenen is. Mijn nogal variërend hartritme, waar ik overigens in de dagelijkse praktijk nauwelijks last van had, is weer redelijk gestabiliseerd.

Al met al was het geen onaangename, korte, all inclusive, vakantie. Er was alleen geen alcohol, maar die zou er thuis ook niet geweest zijn.

GEZELLIG

Gistermiddag kreeg ik een zeer plezierige mededeling: er wordt verder gewerkt aan het verdrijven van het teveel aan vocht in mijn lichaam, maar dat gaat niet langer meer via een infuus, maar met tabletten. Ik heb een bloedhekel aan infusen. Je moet voortdurend zo'n paal met je mee slepen en de snoertjes blijven voortdurend overal achter hangen. Ik had wel een rollator waarop die paal bevestigd kon worden, maar de infuusvloeistoffen gingen via een kastje dat aan een stopcontact verbonden moest zijn om de accu geladen te houden. Als ik een plasje moest doen, moest ik dus eerst de stekkers eruit halen. Die moesten er weer in als ik terug kwam en zoveel ruimte heb je ook weer niet om rond je bed te manoeuvreren.

Met de longen gaat het gelukkig al weer een stuk beter. Ik ben niet meer volledig buiten adem als ik naar het toilet ben geweest.

Vannacht heb ik eindelijk weer eens een flinke tijd aan één stuk door kunnen slapen, maar uitgeslapen ben ik nog lang niet. Ik wilde vanochtend nog wat meer slapen, maar dat kwam er niet van. Als er niemand bloeddruk kwam opmeten, kwam er wel iemand vragen wat ik vanavond wil eten en weer iemand wilde weten of ik wilde meedoen aan een onderzoek naar het ijzergehalte in het bloed. Ik hoef daarvoor niets extra's te doen, ze gebruiken gewoon materiaal (bijv. bloed) dat ze toch al hadden afgenomen voor ander onderzoek.

Vanmiddag ga ik o.l.v. een fysiotherapeut ademhalen in groepsverband. Lijkt me reuze gezellig.

ZUURSTOF

Nog een aardig verhaaltje dat pas bij de huidige tijdgeest. Zondagavond vroeg ik aan dienstdoende (vrouwelijke) verpleegkundige of ik wat extra zuurstof mocht. Dat is een kleine moeite: even een knopje op de muur achter het bed omzetten en een kabeltje om mijn hoofd draperen. Fluitje van een cent.

De verpleegkundige maakte een grapje dat ze waarschijnlijk niet voor de eerste keer maakte: "Wilt u mond op mond of gewoon uit de muur?" Ik was niet in de stemming om met een grapje te reageren en riep dus zoiets als: "Doe maar gewoon uit de muur."

Stel je nu voor dat dezelfde grappige opmerking gemaakt werd  door een mannelijke verpleegkundige tegen een vrouw die nogal onder de indruk was van 'MeToo'.  Dat zou een rel kunnen worden. Bedenk zelf maar of je dat wel of niet terecht zou vinden.

TELEMETRIE

Ik heb weer vaak geplast vannacht, zo'n één keer per half uur. Ik heb dus niet aangenaam geslapen.

De activiteiten van mijn hart worden ook gevolgd via telemetrie. Er is een aantal elektroden op mijn borst geplaatst, die continu gegevens doorgeven aan een kastje dat ook continu aan mijn nek hangt. Dat kastje zendt die gegevens weer door aan een centraal punt, bij de intensive care, waar ze worden bestudeerd en geanalyseerd en tot medisch handelen zullen leiden.

Het systeem werkt (nog?)  niet perfect. Ik ben al diverse keren door een verpleegkundige aangesproken met de mededeling dat ik voor dat centrale punt onzichtbaar ben. Ik draag dat kastje nog geen 24 uur, maar intussen is het al aan zijn vierde accu bezig. De elektroden en de daarbij behorende aansluitingen zijn al diverse malen gecontroleerd. Al twee keer zijn alle elektroden, o.a. om een uur of zes vanochtend, vervangen. Wat zijn ze toch knap tegenwoordig! Ik had al tegen de verpleegkundige van de nachtdienst gezegd dat het misschien handiger zou zijn het kastje te vervangen. Ze dat dacht niet dat erin zat. Maar wie schetst mijn verbazing toen de verpleegkundige van de dagdienst spontaan mededeelde dat ze naar de IC ging om het kastje te vervangen.

Ik lig op een driepersoons kamer en de huidige bezetting mag je rustig internationaal noemen. Toen ik (Amsterdammer met Drentse achtergrond) hier kwam lag er al een Kroaat, die tijdens de Joegoslavische burgeroorlog hier asiel gekregen had. Hij is geen veelprater. Gisteren kwam er een Fransman bij. Geen toerist, hij woont en werkt hier al vier jaar. Hij spreekt Engels.

Vanochtend kreeg ik en vanmiddag krijg ik weer een van de meest smerige drankjes die ik ooit heb ingenomen: kaliumchloride. Ik hoop dat het bloedonderzoek van hedenmiddag uitwijst dat het kaliumgehalte van mijn bloed weer op het normale niveau zit.

RITME

Begin maart lag ik een kleine week in het OLVG Locatie West. Ja, dat is een ziekenhuis. Dat is dus al weer vier maanden geleden. Hoog tijd  voor een nieuw verblijf in een ziekenhuis. Gisterochtend tussen zes en zeven arriveerde ik per ambulance in het BovenIJ Ziekenhuis.

Wat nu weer? Het begon een week of twee geleden. Op mijn saturatiemeter, die het zuurstofgehalte in mijn bloed aangeeft, kan ik ook mijn hartslag zien. Die was rond één uur 's nachts, 140 per minuut. Wel wat aan de hoge kant. Ik besloot de huisartsenpost te bellen. Ik legde de situatie eerst aan een assistente uit. Intussen was mijn hartrite gedaald tot 68. De assistente zei dat ze een huisarts zou vragen mij te bellen. In de ongeveer tien minuten dat dat duurde, steeg het hartritme tot 150. De huisarts zag nog geen directe aanleiding tot actie, maar adviseerde mij de volgende dag contact op te nemen met mijn eigen huisarts. Dat deed ik niet meteen de volgende dag, maar de dag daarop. De volgende dag had ik van 13:30 tot 1:00 uur elk kwartier de hartslag opgenomen.  Dat leidde tot de volgende grafiek:

Die grafiek zette ik ook op mijn tablet. De huisarts was enthousiast, niet over  dat nogal onrustige hartritme, maar over de duidelijkheid waarmee de patiënt (ik dus) zijn probleem duidelijk maakte. Dat zouden meer patiënten moeten doen. De huisarts adviseerde mij de dosis van mijn bètablokker, de pil die dagelijks mijn hartritme reguleert te verhogen van 100  naar 150 mg. Zou dat na een week niet helpen dan, zou een verhoging tot 200 mg overwogen kunnen worden.

De nacht van afgelopen zaterdag op zondag sliep ik slecht. Om 4:30 uur werd ik (weer) wakker. Het aantal hartslagen per minuut lag boven de 150, maar goed, dat had ik eerder meegemaakt. Erger was dat mijn gang naar de keuken, een afstand van een meter of vier, ertoe leidde dat ik naar adem stond te happen. (De afgelopen vier maanden ging het juist zo goed.) Dus maar weer de huisartsenpost gebeld. Huisarts kwam en niet veel later de ambulance. Na enige onderzoek werd in de loop van de ochtend duidelijk dat er vocht achter mijn longen zat. Vandaar dat de longen wat moeilijk deden.

Ik werd overgeplaatst van Acute Opname naar Cardiologie. Daar besloot  men allereerst wat te doen aan dat overtollige vocht. Vanochtend bleek dat ik binnen een dag vier kilo was afgevallen, oftewel vier liter vocht was kwijtgeraakt, dankzij een stofje dat via een infuus in mijn lichaam wordt gepompt. IK deed al die tijd elk kwartier een plasje. (Ik heb afgelopen nacht niet geweldig geslapen.)

Vanmddag werd een echo van mijn hart gemaakt. Dat zag er best goed uit. De komende dagen zal worden bekeken of met medicijnen weer een normaal hartritme bereikt kan worden. Ik ben benieuwd.

NAAM

Vanmiddag keek ik naar Wimbledon. Tussen de games en sets door richten de cameramensen hun camera nogal eens op bekende mensen in het publiek. Diverse keren werd die camera gericht op twee schoonzussen, allebei ook nog eens hertogin, de een van Cambridge, de ander van Sussex. Maar zo werden ze door de commentatoren niet genoemd. Die hadden het over Kate Middleton en Meghan Markle.

Begrijp me goed: ik heb niets met koningshuizen. Je zult mij dus niet horen zeggen dat het van weinig respect getuigt, dat beide dames niet met hun huidige, door huwelijk verkregen, titel, maar met hun meisjesnaam (hun eigen naam dus) werden aangeduid. Ik vind het alleen een beetje vreemd.

Toen Máxima door haar huwelijk met Willem-Alexander van burgermeisje prinses werd, werd ze, bij mijn weten, in de Nederlandse media nooit meer aangeduid als Máxima Zorreguieta, maar altijd als prinses Máxima.

Als je vaker naar Wimbledon hebt gekeken, heb je gezien dat de prijzen wel eens worden uitgereikt door ene Katharine Worsley. Maar zo werd/word ze niet genoemd. 'Ze' noem(d)en haar, niet geheel onterecht, hertogin van Kent.

Hebben die commentatoren ineens last van feminisme?

 

FEEST

Op zondag 22 juli gaat dan (eindelijk!) de Noord/Zuidlijn rijden. Zeven jaar te laat en de kosten bedroegen uiteindelijk ongeveer 2 maal de oorspronkelijk begrote 1,5 miljard euro.

Maar goed, er is, ondanks de vertraging en de kostenoverschrijding, of misschien wel juist daarom, reden voor een feestje. Dat wordt gevierd op zaterdag 21 juli. De lijn kent acht stations en elk station krijgt zijn eigen feestje. Het Nederlands Kamerorkest, schrijft Het PAROOL, zal het stuk Onvoltooide van Schubert spelen. Een wat vreemde keus,lijkt mij, nu de klus uiteindelijk juist voltooid is.

De organisatie van de festiviteiten rond de opening van de Noord/Zuidlijn volgende week zaterdag, kost 500.000 euro, maar het zit er natuurlijk dik in, dat over een tijdje blijkt dat de werkelijke kosten 1.000.000 euro zullen bedragen.

De eerste dagen dat de Noord/Zuidlijn rijdt zal ik er nog geen gebruik van maken, want dan is het waarschijnlijk stervensdruk. Ik wacht wel tot al die mensen die daarna weer gewoon met de auto naar de stad gaan hun feestje hebben gehad.

KIJKEN!

De film werd 61 jaar geleden gemaakt, geproduceerd door Henry Fonda, die ook de hoofdrol speelt, geregisseerd door Sydney Lumet. Het is een zwart-witfilm. Het verhaal speelt zich geheel af in één ruimte, waarin een jury delibereert over de vraag of wettig en overtuigend is bewezen dat een jonge man zijn vader heeft vermoord. Het is een broeierig warme dag en voor 11 van de 12 juryleden komt het dus goed uit dat het voor hen zonneklaar is dat de jongen schuldig is. Helaas, voor hen, is één jurylid niet geheel overtuigd. Hij wil op zijn minst nog enige discussie. Dat wordt het, een discussie die zich ontrafelt als een scenario voor een detectivefilm. Het is een meesterwerk en ik ben echt niet de enige die dat vindt.

Ik heb het natuurlijk over TWELVE ANGRY MAN. Je kunt hem vanavond, vanaf 21:04 voorafgegaan door een inleiding/toelichting van twee kenners (neem ik maar aan), zien bij Canvas. Kijken, dus!

AANDACHT

Gedurende een dag of tien is nu uitgebreid aandacht besteed aan de redding van 12 voetballertjes uit een ondergelopen grot in Thailand. Inmiddels (ik schrijf dit rond twaalf uur 's middags op 9-7-2018) zijn er al vier voetballertjes weer springlevend bovengronds gebracht. Allemaal heel mooi, natuurlijk, maar is al die aandacht niet enigszins buitenproportioneel?

In de ongeveer tien dagen dat we nu dagelijks bezig zijn met die jongetjes in die grot, zijn er ook, wereldwijd, zo'n 22.000 kinderen overleden aan diarree. Jaarlijks sterven er, volgens UNICEF, zo'n 800.000 kinderen aan diarree. De redding van die voetballertjes zal best een hoop geld kosten en natuurlijk wordt dat geld terecht besteed.

Het voorkomen dat kinderen sterven t.g.v. diarree, kost niet heel veel geld aan dure medicijnen. Een simpele oplossing van suiker en zout in water is voldoende. Wordt het niet eens tijd daar (ook) wat aandacht te besteden?

O ja, hoeveel kinderen zijn er de afgelopen dagen omgekomen bij gevechtshandelingen in het Midden-Oosten en Afrika? Die zijn niet meer dan voetnoten bij onze hedendaagse geschiedenis.

ZOUT

In Het PAROOL las ik een artikel van en paar dagen geleden van Culinair historica Charlotte Kleyn en culinair journalist Mara Grimm. Brood is terug (...) Dus is brood weer salon­fähig. En dat komt mooi uit, want in Amsterdam is een hele nieuwe generatie bakkers actief die de meest waanzinnige broden bakt. Ze hebben het dan vooral over witbrood. Ik heb altijd geleerd dat bruinbrood veel beter is dan witbrood. Het laatste eet ik de afgelopen decennia dan ook alleen als ik weer ergens stokbrood bij eet. Daar is, althans in Nederland, ook een bruine/volkoren variant van, maar die kom je in restaurants nauwelijks tegen.

In het artikel gaat het voornamelijk over witbrood dat in restaurants gebakken wordt en dat voornamelijk dient tot soppen. Immers, het favoriete onderdeel van het diner, zo niet van het leven: een stukje brood door je saus halen, net zo lang tot het zich heeft volgezogen met saus en zo zompig is geworden dat het bijna uit elkaar valt. Mijn leven tot nu toe stelt dus niet zo veel voor, want een stukje brood door saus halen is daarvan nooit een belangrijk, laat staan favoriet onderdeel geweest.

In een ander artikel las ik over zoute boter. "Kun je wat pakjes zoute boter meenemen?" vraagt een goede vriendin vaak als ik naar Frankrijk ga. Groot gelijk, want weinig is zo verslavend lekker als brood met dikke lagen goede boter met grote zoutkorrels erin. Het is lang geleden dat ik margarine op mijn brood smeerde. Niks omega 3 op mijn brood. Ik wil roomboter en dat mag er best een beetje dik op liggen. Slecht voor de bloedvaten? Vast wel, maar ik neem al jaren elke avond voor het naar bed gaan een pil tegen de cholesterol. Ik neem wel ongezouten boter.

En nu is het beroemde Bretonse botermerk Le Gall ook gewoon bij Albert Heijn te krijgen. (...) Zoute boter heeft inmiddels bijna de hele wereld veroverd, en dan het liefst verwerkt in karamel. Via Google shopping vind ik ijs, chocola, brownies, popcorn, Baileys, glijmiddel en afslankrepen met gezouten karamelsmaak. In mijn onschuld denk ik dan: 'Karamel maak je toch van suiker? Waarom doe je daar zout doorheen?' We hebben het dan wel over twee zaken die bij overmatig gebruik niet echt gezond zijn. Dan moet je ze niet ook nog eens combineren.

Onderzoek alle dingen en behoud het goede. Dat heb ik overgehouden van mijn calvinistische opvoeding. Ik heb dus zo'n pakje Bretonse boter aangeschaft. Het was geen bijzondere culinaire ervaring. Ik houd het gewoon weer bij de ongezouten roomboter van Appie.

 

VERLOREN

Zijn de VVD'ers in Amsterdam gerustgesteld? Volgens Het PAROOL zei Rutte eerder dat de stad was 'verloren aan links'. Ja, het college van B. & W. bestaat uit vertegenwoordigers van GroenLinks, PvdA, SP en D66, maar er is wel eens eerder een college geweest met een linkse meerderheid. Goed, de Noord/Zuidlijn gaat zeven jaar te laat rijden, maar daar zijn ook VVD-wethouders medeverantwoordelijk voor.

Nu komt er ook nog eens een (groen)linkse burgemeester, maar daar zit Rutte niet mee: Ze zal burgemeester zijn van alle Amsterdammers, óók VVD'ers," zei VVD'er Rutte tijdens zijn wekelijkse persconferentie. Nu werd Eberhard van der Laan ook als burgemeester van alle Amsterdammers, dus ook van de SP'er die ik ben. Ik heb daar nooit iets van gemerkt, want ik de man nooit ontmoet, laat staan gesproken. Als mij in een enquête gevraagd zou worden wat mijn mening over Eberhard was, zou ik "geen mening/weet niet" aankruisen. Ik heb geen mening over mensen die ik niet persoonlijk ken.

Het zat er van het begin af aan te komen dat Femke Halsema burgemeester van Amsterdam, niet van Amsterdammers zou worden. Toch zullen over, pakweg, een jaar enkele honderdduizenden Amsterdammers vinden dat ze het goed of slecht doet. Niet omdat ze haar ontmoet en/of haar aan het werk hebben gezien, maar omdat ze haar op tv hebben gezien, of over haar in de krant hebben gelezen. Waarschijnlijk halen velen hun mening van Facebook of Twitter.

Mar goed, als de VVD'ers maar gerustgesteld zijn.

SCHATTIG

Kinderen zijn je kostbaarste bezit, toch? (Voor zover je kinderen kunt bezitten, natuurlijk.) Het valt me altijd op als mensen zich op tv voorstellen, bijv. quizdeelnemers, je altijd iets hoort als: Ik ben Piet. Ik heb twee schatten van dochters en een vrouw." Of: Ik ben Tiny, ik heb twee leuke zonen en een man."  Eerst worden de kinderen genoemd, daarna de partner. Terwijl die toch altijd als eerste kwam.

Ik heb geen kinderen, maar ik kan me goed voorstellen dat ik, als ik van die schattige kleutertjes had gehad, ik bij uitstapjes, zeker naar plaatsen waar in het water gepoedeld kon worden, ik ze voortdurend bezorgd in de gaten gehouden zou hebben.

Een populaire plek in Amsterdam tijdens deze zomerse dagen is de Sloterplas. Daar is ook een soort strandje. De plek waar het niet te diep is voor kleuters is duidelijk afgescheiden. Toch is daar vorig jaar een meisje van vijf jaar verdronken. Nu worden er gratis zwembandjes uitgedeeld. Wat zullen al die ouders met kleuters daar blij mee zijn! In Het PAROOL las ik een tijdje gelden dat dat nogal tegenviel. Die zwembandjes waren niet zo nodig: "Mijn kind weet tot waar het mag gaan." "Ik houd mijn kind altijd goed in de gaten."

Het strand is natuur;lijk ook heel populair vandaag de dag. Daar gaan ook veel ouders met van die schattige kleutertjes  heen. Langs het strand zijn altijd aardig wat strandwachten actief. Radio! besteedde daar aandacht aan. Wat viel hen zo al op? Je voelt hem al aankomen, denk ik: "De meeste ouders zitten meer naar hun smartphone te kijken dan naar hun kinderen."

Sommige ouders zien we misschien nog eens terug in een aangrijpende documentaire over ouders van verdronken kleuters.

KRITIEK

Rond Amsterdam ligt een ring van forten, de zogenaamde 'Stelling van Amsterdam'. In  geval van nood (oorlog) kon het gebied rond de Stelling onder water gezet worden zodat de hoofdstad Amsterdam makkelijker beveiligd kon worden tegen indringers. Fijn voor de Amsterdammers natuurlijk, maar zou het niet logischer geweest zijn zo'n stelling aan te brengen rond het regeringscentrum, Den Haag? Hoe dan ook, uit militair oogpunt heeft de Stelling zijn tijd al lang gehad. Ze wordt nu dan ook beschouwd als cultureel erfgoed.

De forten zijn dan wel militaire instellingen, maar veel militairen zul je er niet aantreffen. Maar het Ministerie van Defensie ziet wel degelijk bedreigingen voor Amsterdam. In het huidig tijdsgewricht zijn dat terroristen. 'Wacht eens even', moet iemand bij Defensie gedacht hebben, 'hadden we niet een stukje grond in Amsterdam?' Inderdaad, dat hadden ze. Dat was het zogenaamde 'Marineterrein', op loopafstand van het Centraal Station.

In het geval van een terroristische dreiging voor de stad Amsterdam ziet de krijgsmacht in het Marineterrein een ideale legeringsplaats voor militairen. Bovendien krijgt de krijgsmacht er sinds dit jaar weer geld bij. (...) Maar ja: In 2013 sloten Defensie en de gemeente een overeenkomst: de Koninklijke Marine zou het terrein stap voor stap verlaten en het terrein zou een openbare functie voor de stad krijgen. (...) De stad heeft op het terrein onder meer innoverende bedrijven en openbaar recreatiegebied gepland. Ook moeten er woningen komen.

Volgens bronnen binnen het ministerie is de wereld sindsdien (1913) veranderd. "In 2013 liepen er nog geen militairen in de straten van Brussel en Parijs," stelt een ingewijde.


Eerlijk gezegd zou ik het geen verbetering vinden als er, tussen al die toeristen, ook nog eens militairen door de stad gingen wandelen. Momenteel is het dreigingsniveau (kans op een terroristische aanslag) "substantieel". Gaan die militairen van het Marineterrein naar de stad als het dreigingsniveau naar het volgende (hoogste) niveau: "kritiek" gaat? Fijn voor de Amsterdammers, ik zeg het nog maar eens, maar hebben niet alle Nederlanders recht op een stel militairen in de buurt "In het geval van een terroristische dreiging'?

LIVE

Afgelopen zaterdag precies twaalf jaar geleden zat ik in het Concertgebouw naar een film te kijken. Ja, er was ook (live) muziek van het Koninklijk Concertgebouw Orkest. Het speelde de muziek die Dmitri Sjostakovitsj had gecomponeerd voor de beroemde film De Pantserkruiser Potemkin van Sergei Eisenstein. De film werd gemaakt in 1925. Het is dus een stomme (in de zin van geluidloze) zwart-witfilm. Voor die film, niet voor de muziek, was ik naar het Concertgebouw gegaan. Ik  had er wel eens onderdelen van gezien, maar nooit de complete film. Ik had al eens eerder de documentaire film Koyaanisqatsi gezien. This experimental film looks at the world and more specifically the effect man has had on the landscape and the environment. Without narration, the film shows the world in a pristine condition and untouched: blue skies, beautiful landscapes and endless vistas. The man-made world is much less appealing. Essentially a montage using a variety of film techniques to provide a visually stunning montage of images. (Aldus de International Movie Database. Die film werd toen gedraaid in het Muziektheater in Amsterdam. De muziek werd live ten gehore gebracht onder leiding van de componist, Philip Glass.

Wat lees ik vandaag in Het PAROOL? Tijdens de Robeco Summernights is vier keer de film Star Wars - A New Hope te zien, begeleid door het Antwerp Symphony Orchestra. Dat betekent de film bekijken op een gigantisch scherm met een live orkest aan de voeten.

Ga ik weer een film kijken in het Concertgebouw? Ik dacht het niet. A New Hope is zeker een onderhoudende film (Ik heb hem diverse malen gezien.), maar een cinematografisch meesterwerk is het niet. Mij staat ook niet bij dat de muziek van dien aard is, dat het de moeite waard is een heel symfonie-orkest daarvoor uit Antwerpen te te laten overkomen.

Moet dat "gigantisch scherm" dan kijkers/luisteraars naar het Concertgebouw lokken? Hoe groot kan een scherm zijn in het Concertgebouw? Echt niet veel groter dan in bioscopen als City of Tuschinsky. Ik zie geen enkele reden om € 39 neer te leggen voor deze film met live muziek.

 

BECK

Bij KRO-NCRV waren een maand lang dagelijks Britse of Scandinavische detectives te zien, vaak delen van series. Ik kijk liever naar die Britse en Scandinavische dan naar Amerikaanse detectives. De laatste zijn vaak gewelddadiger en zijn meer gericht op actie dan op onderzoek. Van de Scandinavische kijk ik het liefste naar Zweedse. Ik ben nu eenmaal vaak in Zweden geweest en zie soms delen van Zweden waar ik wel eens geweest ben. Een paar dagen geleden werd in een aflevering een lijk gevonden onder het ijs van Torneträsk, een meer in het noorden van de Zweden, aan de noordzijde van de spoorlijn Kiruna-Narvik. Bij dat meer ligt het plaatsje Abisko, waar ik diverse malen aan een voettocht ben begonnen, waaronder de allereerste, in 1959. De tweede, in 1964, eindige daar. In 1967 en 1968 begon ik er weer. In 1967 had ik net Boukje leren kennen, maar we hadden beiden onze vakanties al geregeld. In 1968 ging ik weer zonder Boukje. De reden was simpel: ik wilde graag zo vaak mogelijk naar Lapland en in 1967 en 1968 werkte ik in de boekhandel en verdiende dus weinig, te weinig om een reis naar Zweden te betalen. Ik kon er echter gratis en toch voor niks heen als reisleider. Later heb ik met Boukje vijf keer en tocht door Lapland gemaakt, door de nationale parken Padjelanta en Sarek.

Scandinavische detectives zijn al enige jaren zeer populair, met als hoogtepunt de (ook verfilmde) Millenniumtrilogie van Stieg Larsson. Zweedse detectives waren al eerder populair in de zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw, met name de boeken van Maj Sjöwall en Per Wahlöö, met als hoofdpersoon Martin Beck. Het waren zeer goede detectives, die in toenemende mate kritisch waren over de sociaaldemocraten, die al decennia lang aan de macht waren.

Diverse afleveringen van de serie van KRO-NCRV  kwamen onder de naam 'Beck'. Dat deed mij uiteraard denken aan die boeken van Sjöwall en Wahlöö, maar daar hebben ze nauwelijks iets mee te maken. In de 'credits' las ik

Baserat på
MAJ SJOWALL en PER WAHLÖÖS
Karaktärer

oftewel: Gebaseerd op karakters van Maj Sjöwall en Per Wahlöö.

Is het niet een beetje (eigenlijk een heel veel) goedkoop je bij voorbaat van aandacht te verzekeren door een populair karakter van een ander te jatten? Wat dacht je van een romantische soap 'Romeo en Julia', gebaseerd op karakters van William Shakespeare of een spannende serie 'Het beleg van Amsterdam', gebaseerd op karakters, met name ene Gijsbrecht, van Joost van den Vondel? Kfrijgen we ooit nog een serie 'Met C O C K", gebaseerd op karakters van Appie Baantjer?