REET

Ik heb een bierglas (een 'vaasje') met daarop de tekst:
110 jaar Pilsener Club
  75 jaar familiebedrijf
  25 jaar Teun van der Veen

De Pilsener Club is een bruine kroeg in Amsterdam, maar niemand gebruikt die naam. In de volksmond is het De Engelse Reet. Volgens Het PAROOL: sowieso de mooiste kroegnaam van de stad (...) Titelverklaring: een reet is oud-Nederlands voor kier en het café ligt in het smalle steegje (de Begijnensteeg) van de Kalverstraat naar de achteringang van het Begijnhof), vandaar.

Dat bierglas heb ik al vijftien jaar, want de reden dat Het PAROOL er nu over schrijft is het 125-jarig bestaan. Het glas met opdruk werd destijds gegeven aan vaste klanten.

Wat ik het mooiste vind aan deze kroeg? "Geen muziek! Volgens een gelegengheidsspreker: Geen muziek. Alleen het fluisterende geluid van goed geouwehoer. Dat is de essentie van het bruine ­café." En verder: Afbladderend behang. Bediening in wit overhemd. Gammel meubilair. Een houten vloer met een laagje zand. Geen bar. Jenever wordt geschonken uit een thermosfles. Kortom, geen enkele moeite doen om met de tijd mee te gaan. En een ober die al vier generaties Teun van Veen heet.

De huidige Teun heb ik nog gekend als klein jongetje dat wel eens rondscharrelde als de vorige Teun (zijn vader) aan het werk was. Ik werkte toen bij Scheltema en Holkema op het Rokin en kwam er bijna dagelijks.

De Engels Reet is mijn favoriete kroeg in Amsterdam, maar sinds ik een scootmobiel moet gebruiken om mij te verplaatsen ben ik er niet meer geweest, want een rolstoelbusje van het Aanvullend Openbaar Vervoer kan daar niet voor de deur, zelfs niet vrij dicht in de buurt, stoppen. Binnenkort kan ik de Noord/Zuidlijn nemen naar station Rokin, op een steenworp afstand van de Engelse Reet.

Wat mij betreft is er in ieder geval één goede reden voor de aanleg van de Noord/Zuidlijn.