BROEIKAS

Wat waren we allemaal blij op 12 december 2015: het Klimaatakkoord van Parijs werd afgesloten. We zouden minder broeikasgassen (met name CO2) de atmosfeer in sturen. Jammer dat Amerika, een van de allegrootste vervuilers, een nieuwe president kreeg die niet zoveel heeft met het klimaat. Nee, dan wij! Nou, dat valt toch wat tegen. In de Volkskrant las ik: In Nederland was in 2016 de uitstoot van broeikasgassen 1 procent hoger dan een jaar eerder. De chemische industrie stootte meer uit en er is meer aardgas verbruikt voor de verwarming van huizen en kantoren. Dat meldt het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS).

Als je vorige week het nieuws een beetje gevolgd heb, weet je dat de opwarming op de Noordpool het snelst gaat. Rond de Noordpool ligt een strook van de aarde die we permafrost noemen, (Permafrost bevindt zich naar schatting onder 20% van de aardse landmassa.) die constant bevroren is. Misschien moeten we zo langzamerhand gaan zeggen 'bevroren was'. Weerman Peter Kuipers Munneke liet zien hoe in het noorden van Canada de permafrost al begint te smelten. Bij het smelten van de permafrost komt heel veel broeikasgas vrij, waaronder methaan. Op de website van het KNMI kun je lezen: "Methaan is na kooldioxide het belangrijkste broeikasgas dat bijdraagt aan de versterking van het broeikaseffect door de mens."

Oké, het is geen fout van ons dat er broeikasgassen in de permafrost zitten. Dat is gewoon de natuur. Maar we zorgen wel zelf voor de CO2-uitstoot, die ertoe leidt dat de permafrost (nog wat verder) gaat ontdooien. Dan wordt het nog wat warmer, gaat er nog wat meer landijs (Groenland!) smelten en wordt het mogelijk tijd onze dijken nog wat op te hogen. Dijken, die ze in Bangladesh ook graag zouden hebben.