CONCURRENTIESTRIJD

In Amsterdam zijn meer fietsen dan Amsterdammers. Niet zo vreemd, want de beste (en vaak snelste) manier om je binnen de stad van A naar B te begeven is fietsen, als je tenminste een ervaren fietser bent en ervaren bent in het fietsen in Amsterdam. Ben je dat niet, dan ben je een gevaar voo jezelf en voor anderen.

In de tijd van de Kabouters was er het Witte Fietsenplan. De bedoeling was dat er overal in de (met name binnen)stad witte fietsen zouden staan, die iedereen gratis kon gebruiken en overal achtergelaten konden worden. Het plan ging niet door. Alleen op de Hoge Veluwe kun je nog steeds gratis en toch voor niets gebruik maken van witte fietsen.

Inmiddels, las ik in Het PAROOL, heeft Flick Bike duizend fietsen over de stad verspreid geplaatst. Die mag iedereen gebruiken, maar niet voor niets. Je betaalt € 1,00 per 30 minuten. Je huurt en betaalt voor de fiets via een app. Met die app kun je ook, dankzij gps, zien waar zich de dichtstbij zijnde bike bevindt. Je kunt die fiets meteen reserveren. Je moet hem dan we binnen tien minuten oppikken.

Deze week bleek ook oBike uit Singapore de ambitie te hebben om Amsterdam van nog eens duizenden fietsen te voorzien. (...) De hevige concurrentiestrijd - dit voorjaar verscheen het Deense Donkey Republic al in de stad - is hiermee in Amsterdam een nieuwe fase ingegaan. De gemeente, die flink investeert in het ruimen van niet-gebruikte fietsen, ziet alle nieuwe tweewielers met lede ogen aan. Wegknippen en ­afvoeren ligt juridisch toch wat ingewikkeld, bleek onlangs.

Bij die Denen moet je vooralsnog na gebruik de fiets terug brengen naar de plek waar je hem hebt opgepikt. Lijkt me niet handig.

Op zich is elke maatregel om het gebruik van de auto te voorkomen de moeite van het proberen waard. Ik ben benieuwd of dit een succes wordt. Ik heb zo mijn twijfels. Veel mensen gaan nogal slordig om met gebruiksvoorwerpen die niet duur en niet hun eigendom zijn.