PINNEN

Mocht je ooit, kort na je aankomst op Antarctica, tot de ontdekking komen, dat je geen geld bij je hebt, dan heb je mazzel als je in de buurt van Station McMurdo bent. Daar bevindt zich namelijk de meest zuidelijke pinautomaat ter wereld.

De meest noordelijke flappentap vind je op Spitsbergen.

Dat schrijft de Volkskrant in een artikel over het feit dat het afgelopen dinsdag exact 50 jaar geleden was dat voor de eerste keer iemand geld (tien Engelse ponden, in biljetten van één pond) uit een pinautomaat haalde. Dat was aanvankelijk ook het maximumbedrag dat je uit de muur kon trekken. 

Een pinpas was er de eerste jaren nog niet. Mensen gebruikten tot de jaren zeventig speciale cheques van de bank om geld uit de muur te trekken. De papieren cheques bevatten een kleine hoeveelheid van het radioactieve koolstof-14. De eerste geldautomaten konden deze stof detecteren en, door de cheque te koppelen aan een pincode, biljetten uitkeren. 
(...)
De eerste Nederlandse geldautomaat werd in 1976 geïnstalleerd bij de toenmalige Gemeentegiro Amsterdam, maar de eerste pinautomaat zoals we die nu kennen deed later zijn intrede. Deze werd op 22 april 1982 door de Rabobankvestiging Pey en Mariahoop in Limburg geplaatst.

Intussen is het aantal pinautomaten in Nederland in tien jaar tijd al weer gedaald van 9000 tot 7000. Mensen hebben weinig behoefte meer aan cash geld, omdat er steeds meer met de pin wordt betaald. Ik betaal alleen nog cash aan de glazenwasser en bij mijn kapster, die het te duur vindt. Je mag haar overigens ook achteraf via een bankoverschrijving betalen.

Ooit was elektronisch betalen een activiteit die je kende uit science fiction. In 2016 vonden alleen al in Nederland 3.567.000.000 elektronische betalingen plaats. Science fiction wordt steeds sneller werkelijkheid. Wordt er daarom steeds minder 'harde' science fiction gepubliceerd?