PRIJS

In mijn boekenkast staan aardig wat boeken van winnaars van de Nobelprijs voor literatuur: Pearl S. Buck, Herman Hesse, William Faulkner, Ernest Hemingway, Albert Camus, Boris Pasternak, Jean Paul Sartre, Heinrich Böll, William Golding, Nadine Gordimer, Toni Morrison, Günter Grass, J.M. Coetzee en Doris Lessing. De boeken van deze schrijvers heb ik nooit aangeschaft omdat ik zo nodig 'echte literatuur' wilde lezen en hebben. De boeken lekken mij de moeite van het lezen waard en meestal was dat ook zo.

Van de meest recente winnaar van de Nobelprijs voor literatuur heb ik helemaal niets in gedrukte vorm, ook helemaal niets op vinyl en vrijwel niets op cd. Als je daaruit de conclusie trekt dat ik geen groot liefhebber van het werk van Bob Dylan ben, heb je groot gelijk. Ik heb altijd gevonden dat Dylan absoluut niet kon zingen, althans niet op een wijze die ik aangenaam vond klinken. Mr. Tambourine Man bijvoorbeeld is best een aardige song, maar die werd veel beter gezongen door de Byrds:



Ik heb een cd en een dvd - en ergens ook nog vinyl - waarop Dylan met enkele nummers te horen is. Eén nummer daarvan hoor ik graag, maar dat zingt hij dan ook niet alleen, maar met een aantal andere zangers en muzikanten van naam, tijdens The Last Walz, het afscheidsconcert van The Band:



Dylan kreeg de Nobelprijs uiteraard niet voor zijn muziek, maar (volgens Wikipedia) "Voor het scheppen van nieuwe poëtische uitdrukkingsvormen in de grote Amerikaanse zangtraditie."

Omdat ik nauwelijks naar Dylan geluisterd heb, kan ik dus weinig zinnigs zeggen over zijn teksten, want ik ken ze niet. Maar wie kent Bob Dylan nog over een jaar of zeventig? Wie heeft er wel eens gehoord en zelfs gelezen van Gabriela Mistral? Die won de Nobelprijs in 1945 Voor haar lyrische poëzie, geïnspireerd door machtig gevoel, die haar tot symbool van het idealistische streven van de gehele Latijns-Amerikaanse wereld heeft gemaakt.