DREIGING

De rechter heeft het KLM-personeel verboden te staken vanwege onder meer de terreurdreiging.

Stel je nu eens even voor dat je een doordeweekse Syriër bent die in Aleppo woont en op een of andere wijze krijg je te horen of lezen over die voorgenomen staking en de reden waarom die verboden is. Voor jullie, zou die denkbeeldige Syriër zeggen, is terreurdreiging iets waarmee je rekening houdt als je je vakantie gaat bespreken of een groot evenement gaat organiseren of bijwonen. Hier is terreur de dagelijkse realiteit, die niet alleen van wat vage Jihadisten komt, maar van onze eigen regering, van rebellerende militia's, van Amerikaanse en Russische raketten en bommen. Hier vallen dagelijks meer doden dan bij een gemiddelde aanslag in Parijs of Brussel. We hoven hier niet te staken, want werken doen we allang niet meer. We proberen tussen de kogels en bommen door nog wat voedsel bij elkaar te scharrelen. Als we ziek zijn, zijn er geen medicijnen en de ziekenhuizen worden de een na de ander vernietigd. Als we er eens uit willen, kunnen we geen vliegreis naar een aangenaam resort boeken, we gaan te voet op weg naar wat uiteindelijk een tentenkamp op het platteland ergens in Europa blijkt te zijn, waar we beschouwd worden als profiteurs en verkrachhters. Jullie zijn bang voor terreur? Laat me niet lachen!

Lees dit ook nog even.