zondag 17 april 2016

SATIRE

Erdogan is op democratisce wijze tot president van Turkije gekozen, maar je kunt moeilijk volhouden dat hij op uitgesproken democratische wijze het land regeert. Zijn beleid vertoont duidelijk autoritaire, om niet te zeggen dictatoriale trekken.

Het verdient aanbeveling het beleid van Erdogan kritisch te benaderen en die kritiek niet onder stoelen of banken te steken. Ik vraag me echter wel af of het zinvol is Erdogan een 'geitenneuker' en 'pedofiel' te noemen. Kun je het eerste nog als 'satire' beschouwen, pedofilie is een misdaad. Iemand van een misdaad, en niet zo'n kleintje, beschuldigen, valt in het algemeen niet zo goed bij de beschuldigde. Als iemand mij en plein public van een ernstige misdaad zou beschuldigen, zou ik waarschijnlijk juridische stappen tegen de betrokkene ondernemen.

Tegenwoordig schijnt het beledigen van iemand de ultieme uiting van de vrijheid van meningsuiting te zijn. Als ik het goed heb is de vrijheid van meningsuiting 'uitgevonden' om te voorkomen dat de overheid ons ervan weerhoudt dat wij haar onwelgevallige meningen uiten. Zij is geen vrijbrief voor het beledigen van jan en alleman. Als je toch iemand wilt beledigen, ga dan rustig je gang, maar ga dan niet moeilijk doen als de beledigde partij stappen tegen je onderneemnt.

Los daarvan, het lijkt me niet de taak van de Duitse overheid een oude wet uit de kast te halen om een buitenlands staatshoofd genoegdoening te verschaffen. Als Erdogan niet zo dom was geweest erover te beginnen, had, buiten de kijkers naar dat tv-programma, niemand geweten dat en op welke wijze hij beledigd was. Nu heeft de 'hele wereld' die beledigingen al diverse malen kunnen horen en zien. Ik kon er niet om lachen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten