Ik weet niet of het nu aan mij of aan hem ligt, maar om de een of andere reden kan ik Sander Dekker nooit helemaal serieus nemen. Hij is staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Ik heb wel eens gelezen dat hij op het terrein van het onderwijs voortdurend allerlei ballonnetjes oplaat, maar zelden met concrete plannen komt. Geen idee of dat klopt.
Sander gaat ook over de tv. Hij probeert nu een nieuwe Mediawet door het parlement te krijgen, maar in de Volkskrant las ik: De invoering van de Mediawet loopt nog meer vertraging op. De Eerste Kamer heeft zoveel twijfels over de plannen van staatssecretaris Dekker (Media, VVD) dat het debat dinsdagavond is afgebroken.
De plannen van Sander hebben, wat mij betreft, wel iets sympathieks. Hij vindt dat een hoop (amusements)programma's beter bij de commerciële, dan bij de publieke omroep passen. Ik vraag me ook wel eens af waarom (ook) van mijn belastingcenten een aantal boeren aan een partner geholpen moeten worden en waarom ik daar dan ook nog eens naar zou moeten kijken.
Sander wil nog meer, maar: Veel partijen vragen zich af of het goed is om de macht van de omroepen in te perken ten koste van de NPO, het bestuursorgaan van het publieke bestel. Sander, of zijn opvolger, zou een belangrijke rol gaan spelen bij de benoeming van de leden van dat bestuur. Dan heb je mij ook niet mee. De overheid moet zich niet bemoeien met wat wij op tv te zien, of op de radio te horen krijgen, zelfs niet de overheid die dezelfde smaak heeft als ik. Wie immers garandeert mij dat een volgend kabinet ook een smaak of opvatting heeft die mij aanstaat? Sander wil me toch ook niet vertellen dat ik beter NRC/Handelsblad dan de Telegraaf kan lezen, of beter HP/De Tijd dan Story?
Rincon de la Vieja
20 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten