INPIKKEN

Bij 'woonpcoöperatie' denk je, ik in ieder geval wel, aan sociale woningbouw. Maar uit een artikel in Het PAROOL  van gisteren leerde ik dat er ook zoiets als een chique woningbouwvereniging bestaat en niet eens zo ver van de buurt waar ik opgegroeid ben, de Amsterdamsche Coöperatieve Wooningvereeniging 'Samenwerking' met bijna negenhonderd woningen tussen het Roelof Hartplein en de Hobbemakade. De coöperatie werd in 1908 opgericht voor mensen met hogere inkomens, die niet in aanmerking komen voor een sociale huurwoning.

Op de eerste verdieping van dat gebouw bevond zich in mijn jeugd een vestiging van de Openbare Bibliotheek, waar ik wel eens kwam. In dat pand woonde ooit de schrijver Jan Arends, schrijver van o.a. 'Keefman'.

Het bestuur van die wooncoöperatie heeft besloten drie vluchtelingen met een verblijfsvergunning met voorrang een woning aan te bieden. Een bestuur naar mijn hart, zoals de trouwe lezers van dit blog zullen begrijpen. Maar niet alle leden van de coöperatie zijn het met mij en het bestuur eens. Volgens sommigen heeft de kwestie geleid tot weinig verheffende scheldpartijen. (...) Een betrokkene spreekt van een hevige veenbrand die door de chique vereniging trekt. (...)

Een lid van de ledenraad zegt dat het bestuur in strijd met de statuten handelt. De vluchtelingen behoren niet tot de doelgroep van de vereniging; leden met een midden­inkomen of hun kinderen. Bovendien geldt een ledenstop. Ook moeten de nieuwkomers een huis krijgen, terwijl andere leden op de wachtlijst staan.

Voo zover dat nog niet duidelijk was, toont dit conflict aan dat bezwaren tegen asielzoekers (zoals: "Ze pikken onze woingen in.") onder alle lagen van de bevolking leven. Een bestuurslid merkt op: "Elke maand komen drie tot vier woningen vrij. Door dit besluit moeten leden een maand langer wachten."