Theodor Holman, columnist van Het PAROOL, schrijft: Wanneer iemand slim, leuk en charmant is maar je vindt zijn opvattingen weerzinwekkend, dan brengt je dat in verwarring. Dat had ik vroeger met Wiegel. Als ik hem zag, genoot ik, maar hij kreeg mijn stem niet! Holman schrijft dat in een column waarin hij laat blijken het er niet mee eens te zijn dat een PVV'er niet tot voorzitter van de Tweede Kamer is gekozen, hoewel hij volgens velen met kop en schotel boven de andere kandidaten uitstak.
Ik zit duidelijk wat anders in elkaar dan Theodor. Als ik iemands ideeëen weerzinwekkend vind, kan ik hem/haar niet tegelijkertijd "slim, leuk en charmant" vinden. Iemands ideeën zeggen net zoveel over diens persoonlijkheid als zijn/haar aangeborden eigenschappen. Daar komt nog bij dat niemand zijn/haar uiterlijk niet in de hand heeft, maar wel degelijk een keuze kan maken qua ideeën.
Voordat het kiezen van een nieuwe Kamervoorzitter aan de orde kwam,had ik nauwelijk gehoord van die Bosman. Maar een parlementariër die zich thuis voelt in een clubje dat het parlement waarvan het deel uitmaakt een 'nepparlement' vindt, verdient het niet voorzitter van dat parlement te worden. Die kan ik zelfs niet serieus nemen als 'gewoon' parlementslid. Daar komt nog bij dat ik veel ideeën van Wilders/de PVV en dus van Bosman, weerzinwekkend vind. Anders dan Theodor kan ik door welke PVV'er dan ook niet in verwarring gebracht worden.
Manuel Antonio
1 dag geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten