FEESTVREES

Ik kende het woord niet: Feestvrees. Ik kwam het tegen in een artikel in Trouw van Beatrijs Ritsema, bekend van haar column over 'Moderne Manieren'.

De kop boven het artikel luidde: Verplicht gezellig zijn, hoe doe je dat? Ik heb daar wel een antwoord op: Dat doe ik niet! Ik lijd niet aan feestvrees. Als het echt niet anders kan, ga ik erheen. Ik heb er gewoon een bloedhekel aan.

Van alle soorten feestelijke bijeenkomsten geeft het klassieke kinderpartijtje-aan-huis in mijn ervaring de meeste stress, schrijft Beatrijs. Ik heb geen kinderen en derhalve geen kleinkinderen, dus kinderpartijtjes heb ik nooit hoeven te organiseren of bij te wonen. Aan de verjaardagen van de kinderen van mijn broers en zussen  heb ik nooit enige bijdrage geleverd.

Uiteraard werd ik wel geconfronteerd met de 'gezelligheid' die jaarlijks in de maand december woedt. Ik heb heel wat mensen horen zeggen dat ze als tegen een berg opzagen tegen de 'gezellige' familiebijeenkomsten met kerst, maar toch gingen ze er elk jaar weer heen.

Mijn schoonouders begonnen vaak al in september te vragen: "Wat doen jullie met de kerst?" In het begin van ons huwelijk hebben Boukje en ik één maal kerstavond en eerste kerstdag bij haar ouders doorgebracht. Ik had daarna het gevoel dat ik aan de ggz toe was. We hebben het nooit herhaald. Mijn moeder hoefde ik niet teleur te stellen: ze kon kiezen uit zes andere kinderen (met kleinkinderen) bij wie ze de zogenaamde feestdagen kon doorbrengen. Wij brachten meestal met een bevriend stel de laatste week van het jaar door ergens in een bungalow in een omgeving waar het aangenaam wandelen was.

De kerstdagen van 1996, het jaar waarin Boukje overleed, waren de laatste die ik in gezelschap van anderen doorbracht: mijn schoonzus (de tweelingzus van Boukje) en zwager. Alle daarop volgende 'feestdagen' heb ik in mijn eentje doorgebracht en dat zal ik ook dit jaar weer doen. Mijn familie en vrienden weten dat ze geen moeite hoeven te doen mijn 'eenzaamheid-tijdens-de-feestdagen' op te heffen door mij uit te nodigen. Ik zal net als de meeste andere dagen van het jaar alleen, maar niet eenzaam zijn,