VERBAND

Al weer ruim een jaar geleden maakte ik met mijn fiets een behoorlijke smak op de Nieuwezijds Voorburgwal. Gelukkig waren er een paar Duitse jongens in de buurt, die verband bij zich hadden om de diverse schaafwonden aan mijn armen en handen voorlopig te verbinden, adequaat genoeg om mij in staat te stellen naar de Spoedeisense Hulp van het BovenIJ Ziekenhuis te fietsen, waar de wonden professioneel gereinigd en verbonden konden worden. Als bonus kreeg ik ook nog een tetanusinjectie.

Sinds die smak ga ik niet meer de deur uit, behalve wanneer ik ga lopen, maar dat gebeurt niet vaak meer, zonder voldoende verbandmiddelen en gewone Hansaplast bij met te hebben.

Ik kwam hier aan met armen en handen die ruim voorzien waren van bloeduitstortingen. (Gevolg van het gebruik van bloedverdunners in combinatie met een dunne huid.)

Nu heb ik de gewoonte voortdurend overal tegen aan te botsen. Dat doe ik thuis al, dus nog meer in een onbekende omgeving. Met mijn armen en handen kom ik ook voortdurend tegen  allerlei uitsteeksels aan deuren en alimunium randen van de schuifpui naar het terras. Als ik iets raak met een plek waar zo'n bloeduitstorting zit, wordt dat meteen weer een open wond(je).

Gelukkig heb ik vrij veel Hansaplast meegenomen. Ik kan nog wat beschadigingen hebben en grote verwondingen heb ik mezelf nog niet aangedaan. Met een scootmobiel val je (d.w.z. ik) toch minder gauw dan met een fiets.