HERRIE

Rond een uur of twee zat ik gisteren op 'mijn' terras te lezen (Cop Town van Karen Slaughter). Af en toe dutte ik in die mate weg dat ik wakker werd van mijn e-reader die uit mijn handen en op de grond viel. Ik zette mijn tuinstoel in de ligstand en besloot een dutje te doen. Dat was helaas van korte duur. Het animatieteam had bedacht dat het leuk zou zijn gasten (mannen!) in de gelegenheid te stellen rondjes te rijden op een quad, zo'n motot op vier wielen.

Het is al erg genoeg dat we nog steeds veel te veel fossiele brandstoffen gebruiken. Dat wordt des te erger als dat alleen gebeurt omdat sommige mensen dat om 'sportieve' redenen doen. Die jonge Lammers wordt de hemel in geprezen, omdat hij, zo jong als hij is, op internationaal niveau al redelijk weet te presteren bij het misbruik van fossiele brandstof.

Die quads maken ook nog eens een ongelooflijke kolereherrie. Het schijn dat er mannen zijn die juist op die herrie kicken. Ik ging eens vragen hoe lang het door zou gaan. "Nou meneer, dat zou wel tien uur vanavond kunnen worden.". (Het werd gekukkig niet zo laat.)

Met enige weemoed dacht ik aan mijn vakanties in Lapland. Daar hoorde je alleen het geluid van stromend water, het gezoem van muggen en af en toe een vogel.