Trouwdag

Gisteren was mijn trouwdag. Ik heb er niets aan gedaan, tenzij je een bezoek aan de fysiotherapeut als een fesstelijke gelegenheid beschouwt.

Ik heb wel terug gedacht aan 11 december 1968. Het was NIET de mooiste dag in mijn leven. Eerlijk gezegd was ik blij dat die dag voorbij was. Voor we gingen slapen moest ik eerst zo'n negentig spelden uit het toen zeer lange haar van Boukje halen. De daarop volgende dagen waren wel leuk. We verbleven in Hotel Café Restaurant 't Hilletje in Kootwijk. Een paar jaar geleden, toen ik met mijn zussen een weekje in Eerbeek zat, zijn we op de terugweg bij 't Hilletje langs geweest. Er was nauwelijks iets veranderd. Gisteren kwam ik googelend op een website die me enigszins treurig stemde.

Die week in Kootwijk was heel leuk. Het was echt winterweer, maar niet vreselijk koud en behoorlijk zonnig. Er lag een aardig pak sneeuw en anders dan in de stad vind ik sneeuw daar wel mooi, zeker in de zandverstuivingen van het Kootwijkerzand. We zijn op een dag naar Apeldoorn gewandeld en werden daarbij de hele dag vergezeld door een hond, die zich spontaan bij ons aansloot. Hij luisterde ook nog goed.

We dineerden elke dag in 't Hilletje. We werden altijd bediend door de eigenaar. Als we zeiden dat we het lekker vonden was zijn reactie steevast: "Moet ook, moet ook."