Gisteren heb ik de eerste stapjes gezet naar de vergoeding door de gemeente van een een door mij aan te schaffen scootmobiel. In concreto: ik heb gebeld met de 'Helpdesk WMO'. Die heeft wat basisgegevens genoteerd, zoals adres, telefoonnummer, geboortedatum, burgerservicenummer en de reden voor mijn aanvraag. Dat wordt nu doorgestuurd naar de ambtenaren die daarover gaan en binnen 8 weken word ik schriftelijk in kennis gesteld van de verdere procedure.
Met ingang van 2015 - daarvóór zal ik zeker nog geen scootmobielberijder zijn - dient er een eigen bijdrage betaald te worden. De hoogte daarvan is afhankelijk van het inkomen.
Gedurende het weekend en gisteren ben ik wel veel bezig geweest met het scootmobiel, ook in de zin van 'Wat betekent dit nou?' Ineens behoor ik duidelijk tot de categorie 'mensen met een beperking'. Dat etiket vind ik niet erg, want feiten zijn feiten. De scootmobiel maakt enerzijds onafhankelijker, ik kan immers overal komen, zonder dat mijn rug en longen tegenwerken. Anderzijds word ik afhankelijker, want ik kom met dat ding niet zonder hulp de trein in.
Ik zal de scootmobiel niet dagelijks gaan gebruiken. Voor de boodschappen blijf ik, als het effe kan, de fiets gebruiken, want bewegen blijft noodzakelijk en dat doe je niet op een scootmobiel. Maar als er een niet te dikke laag sneeuw ligt, hoef ik toch niet voor een paar dagen eten te laten bezorgen. Ik zal blij zijn, als ik over het mobiel kan beschikken.
Rincon de la Vieja
16 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten