Yuppen

Ik heb het hier al eerder geschreven: de Amsterdamse Pijp, die in mijn jonge jaren als 'achterbuurt' werd aangeduid, is inmiddels een yuppenbuurt geworden. Ik zou ook kunnen  schrijven: tot een yuppenbuurt verworden. De woningen destijds waren waarschijnlijk niet van de beste kwaliteit, maar ze waren wel betaalbaar voor hen die aan de sociaal-economische onderkant van de samenleving verbleven. De woningen zijn onbetaalbaar voor hen geworden.

Het proces van 'veryupping' is nog steeds gaande. Een artikel in Het PAROOL droeg als titel: Zodra het koffietentje er is, komen de yuppen.

Jan Rath, hoogleraar stadssociologie aan de UvA, ziet de opkomst van de hippe koffietent als één van de graadmeters van sociale veranderingen die zich in de stad voltrekken. Het fenomeen is volgens hem vooral een teken dat veel Amsterdamse buurten 'in de lift' zitten.

De Indische Buurt, Noord, De Baarsjes, het zijn allemaal wijken waar sociale huurwoningen worden gerenoveerd en verkocht. Grote gezinnen maken plaats voor de yup en de Turkse slager maakt plaats voor de hippe koffieboetiek.

Het is puur toeval, (ik zeg het maar even) dat ik 11 jaar in de Baarsjes heb gewoond. en nu in Noord woon. Ik heb nooit iets gehad met 'hip' en ik kan me niet voostellen dat ooit iemand mij voor yup heeft aangezien of zal aanzien.

De stads(deel)bestuurders hebben  de upgrade van een buurt met hosanna ontvangen. Zo kunnen we nog een tijdje doorgaan, want er zijn nog wel wat wijken die, in deze stijl doorredenerend, een 'upgrade' kunnen gebruiken. Zorg ervoor dat Starbucks en de Coffee Company zich niet alleen  vestigen in het centrum, maar ook in Osdorp, Geuzenveld en Slotervaart. Natuurlijk wel eerst wat sociale huurwoningen renoveren en verkopen, want die yuppen hebben er vast geen zin in aan een tafeltje op het terras van 'hun' koffietentje hun 'Iced Skinny Latte' te gebruiken in het gezelschap van de eerste de beste allochtoon of autochtone arrebeier.

PS
Ten vervolge op mijn blog van gisteren: lees nog even dit.

Monster

In de Volkskrant wordt de volgende Tweet weergegeven:

Tim Coronel ✔ @TimCoronel
Follow

Met ongeloof hoor ik van een zwaar ongeluk in haaksbergen met monstertruck. Mijn medeleven aan alle betrokkenen
6:23 PM - 28 Sep 2014

Waar komt dat ongeloof vandaan? Ik vraag me sowieso af waarom iemand met zo'n ding gaat rijden en volgens mij moet je ook redelijk gestoord zijn als je het leuk vindt om naar zo'n ding te kijken. Dan gaan ze ook nog met dat ding over een aantal andere auto's heen rijden. Ja, dat kan wel eens verkeerd uitpakken en dan weet de chauffeur even niet precies wat hij moet doen en dan rijdt hij het publiek in, met twee doden, waaronder een kind, en tientallen gewonden tot gevolg.

Die Tim is volgens mij een deel van die tweeling die speelt in die stupide reclames voor een autoverzekering, waarin ze een golfbaan verpesten en een boekhandel of bibliotheek in rijden. Die broertjes zijn autocoreurs en zijn er dus aan gewend om onnodig in auto's te rijden. Misschien
hebben ze ook wel eens in zo'n monster gereden. Daarom begrijpt Tim misschien niet waarom er een ongeluk mee gebeurt.

Met gewone auto's gebeuren in het dagelijkse verkeer al genoeg ongelukken. Waarom gaan we er dan ook nog eens een sport van maken in races en rally's?

Dreiging

Er is geen concrete dreiging, maar we moeten wel waakzaam zijn met ons allen. Kan de regering, op advies van de AIVD, me dan eens vertellen hoe ik waakzaam moet zijn, waar ik op moet letten? Militairen en douanemensen wordt aangeraden buiten dienst geen uniform te dragen. Hoe zit dat met de medewerkers van particuliere veiligheidsdiensten? Die dragen ook vaak een uniform. Kennen de terroristen het onderscheid tussen al die uniformen? En hoe zit het met parkeerwachten en de medewerkers van het openbaar vervoer? De politie mogen we ook niet vergeten. Een beetje terrorist zal die als eerste willen uitschakelen.

Is het nog wel verantwoord om naar een stadion te gaan? Of naar een concert? Zijn volle bussen, trams en treinen geen aantrekkelijke doelwitten, die we beter kunnen mijden? Hoeveel zich 'verdacht gedragenden' zullen er weer gesignaleerd worden? Wat zijn overigens de typische kenmerken van 'verdacht gedrag'? Hoeveel jihadisten zijn er inmiddels al teruggekeerd uit Syrië? Heeft de AIVD genoeg personeel om ze allemaal in de de gaten te houden?

Gisteren was het Burendag. Ook in 'mijn' winkelcentrem werd het een en ander georganiseerd. Maar ik heb heel snel mijn boodschappen gedaan bij AH en ben lineaal rectaal weer naar huis gegaan. In het vervolg laat ik al mijn boodschappen bezorgen. Ik ga de deur niet meer uit.

Quotum

Telecombedrijf KPN, meldt de Volkskrant, is gestopt met het voortrekken van vrouwen voor hoge functies. Bij het schrappen van het vrouwenquotum speelde onder meer kritiek van hoog opgeleide allochtone mannen een rol, die minder kans maakten omdat sommige hoge posities alleen voor vrouwen opengesteld waren. Het is ook nooit goed, of het deugt niet.

Het qoutum werd in 2009 ingevoerd, maar in 2011 al weer geruisloos losgelaten. Dat kwam overigens niet alleen door de kritiek van allochtone potentiële toppers bij KPN. Ook bleken de aangetrokken vrouwen veelal maar weinig te verschillen van de mannelijke topmanagers.

Ik heb aardig wat vrouwelijke leidinggevenden meegemaakt, zowel als directe chefs als in functies daarboven. En inderdaad, ze waren, qua leiding geven, vaak net mannen. Als er dan zo weinig verschillen zijn, waarom zijn er dan relatief weinig vrouwen in topfuncties? Omdat de groep die  altijd de topfuncties bezette (de autochtone mannen) niets liever wil dan die positie handhaven.

Fatsoen

De Autoriteit Financiële Markten zei het. De accountantskantoren zeiden het zelf. De accountantsverklaringen van die grote jongens, KPMG, Ernst & Young, Deloitte en PWC, zijn eigenlijk niet te vertrouwen. Natuurlijk wel als ze de boeken van een gewoon, niet al te groot bedrijf moeten controleren. Maar ze willen graag die grote bedrijven als klant, van die bedrijven waar van die snelle jongens aan het hoofd staan, die geen behoefte hebben aan een accountant die op alle slakjes zout legt.

Nou hebben ze weer iets nieuws bedacht: accountants moeten een eed afleggen. Denken ze nou echt dat dat gaat helpen? Mensen die een centje (nou ja, veel centjes) extra willen verdienen, al is het dan illegaal of immoreel, zullen zich echt niet door een eed laten weerhouden. We moeten gewoon weer terug naar de tijd dat je erop kunt vertrouwen dat iedereen, ook, of juist, accountants, zich met fatsoen gedraagt.

Mars

India is erin geslaagd een satelliet in een baan rond Mars te brengen. Trouw schrijft daarover: India heeft op zich alle reden om trots te zijn, want het is het eerste Aziatische land dat een satelliet in een baan om Mars brengt. China heeft het geprobeerd, Japan ook, allebei tevergeefs. De satelliet gaat o.a. bekijken of zich op Mars methaan voordoet. Dat zou er weer op wijzen dat er leven op Mars is. Dat zou dan wel simpel leven zijn: bacteriën. Maar goed, wie het kleine eert ...

De mensheid is al eeuwen lang gefascineerd door de nogelijkheid van leven op de planeet Mars. Buitenaards leven wordt vaak aangeduid met de term 'Marsmannetjes'. Talloze scienceficionverhalen spelen zich af op Mars. In 'The War of the Worlds' van H.G. Wells wordt de aarde, met name Londen, bezocht door wezens van Mars die nogal wat vernielingen aanrichten en slachtoffers maken. Ze worden uiteindelijk verslagen door de kleinste levende wezens op aarde: bacteriën. Een film met Tom Cruise is losjes op de klassieker van Wells gebaseerd.

Acteur en regisseur Orson Welles maakte in 1938 een radiohoorspel op basis van Wells' roman. Hij deed dit in de vorm van radioreportages en wel zo overtuigend dat er in Amerika paniek uitbrak, omdat men dacht dat de aarde werkelijk werd aangevallen.

Aardige bijzonderheid: vlak voor de satelliet van India arriveerde een Amerikaanse satelliet bij Mars. Die had wel 10 keer zo veel gekost. Die van India kostte ongeveer 50 eurocent per inwoner. Met ruim een miljard inwoners heb je gauw een aardig bedrag bij elkaar.

Humor

In de digitale Volkskrant, die ik vrijwel dagelijks bekijk, staat ook altijd een strip met de titel 'Prostress'. Ik neem aan dat hij humoristisch is bedoeld, maar om de een of andere reden heb ik er nog nooit om kunnen lachten. Als je op 'Volgende' klikt kun je een aantal bekijken. 'k Ben benieuwd of jij deze strip wel leuk vindt.

Gereformeerd.

Dordt schreef geschiedenis, maar wie weet dat nog?  Dat was een kop in Trouw. Nou, ik ben zó gereformeerd opgevoed en (met name op de Gereformeerde Kweekschool) opgeleid, dat ik het nog heel goed weet: in 1618 en 1619 vond in Dodrecht de synode van de gereformeerde kerken plaats. Dat leidde o.a. tot de Statenvertaling van de Bijbel, waarmee ik nog ben opgegroeid. Dat leidde ook tot de 'Dordtse Leerregels' (ook wel de 'Vijf artikelen tegen de Remonstraten' genoemd), die samen met de 'Heidelbergse Catechismus' en de 'Nederlandse Geloofsbelijdenis' de 'Drie formulieren van enigheid' vormen, nog altijd de basis voor de gereformeerde kerkgenootschappen.

In Dordrecht zijn ze (de gemeente Dordrecht, het Reformatie Instituut Dordrecht en de lokale Raad van Kerken) al druk bezig met de voorbereiding van de herdenking - in 2018 - van het 400-jarig jublileum van de synode. Dat is allemaal natuurlijk mooi en aardig, maar laten we niet vergeten ook Johan van Oldebarnevelt te gedenken. Hij was een Remonstrant en prins Maurits was een Contraremonstrant. Van Oldebarnevelt vond dat de Staten-Generaal het hoogste bestuursorgaan van republiek moest zijn. Maurits had andere ideeën. Na een door Maurits gearrangeerd showproces werd Van Oldebarnevelt ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. Een latere opvolger van Maurits wist het tot koning te brengen.

Allergisch

Ik lees altijd trouw de bijsluiters die bij medicijnen geleverd worden, met name de teksten over bijwerkingen. Meestal heb geen tot weing last van bijwerkingen. Ook de teksten over allergieën zijn belangrijk. Je kan een pil beter niet innemen als je allergisch bent voor een van de stofjes die erin zitten. Maar hoe weet ik nu of ik allergisch bent voor zo'n stofje? Voordat ik een bepaalde pil ging slikken had ik nog nooit gehoord van amlodipine en perindopril. Hoeveel kans is er eigenlijk dat je die stoffen ooit hebt binnen gekregen, als je die pillen nog nooit gehad hebt? Met andere woorden: hoe kun je nou weten of je allerlgisch voor die stofjes bent, als je nooit eerder die pillen geslikt heb? Wat moet ik met die informtie?

Zappen

De afgelopen dagen beloofde Nederland 1 (sorry, NPO1) mij voortdurend een "zaterdagavond zonder te zappen". Dat zag ik wel zitten, dus na het NOS-journaal keek ik naar "Vive la Frans". Frans Bauer (hij schijnt een bekende zanger te zijn) ontving op een camping in Frankrijk Herman den Blijker, die redelijk schijnt te kunnen koken. Dat deed hij ook, op een soort campinggaz en een barbecue. Maar gelukkig ging het niet alleen over koken. Ze reden ook nog eens op een Solex tegen de Mont Ventoux (een beroemde col in de Tour de France, waar veel Nederlandse mannen graag een keer tegenop fietsen) op. Bovendien bekende Herman, die eigenlijk nooit zo gek op kinderen was, dat zijn zoontje (zes al weer) veel voor hem betekende. Dat is toch prachtig!

Daarna kwamen de 'Golden Oldies' aan bod, een groep van 26 zingende 70-plussers, die onder leiding van Ruben Nicolai op weg is naar Berlijn. Op de weg daarheen brengen zij voor Duitsers die dat horen willen oude en nieuwe tophits ten gehore, al of niet in samenwerking met Duitse bands. Ook hier was ruime aandacht voor 'human interest'. Een van de zingende mannen skypte met zijn vrouw, die vanwege chemotherapie niet mee kon. Hij had wel bij haar thuis willen blijven, maar zij wist hoe graag hij die reis wilde maken. Een vrouw pinkte een traan weg toen ze vertelde dat haar zoon van 63 was overleden. Het is wel duidelijk dat het bij de NPO op zaterdagavond niet alleen maar lachen, gieren, brullen is.

Vervolgens was de beurt aan Koefnoen. Ik kom er eerlijk voor uit: toen ben ik gaan zappen. Ik schijn tot dat kleine groepje Nederlanders te behoren dat maar niet kan lachen als die van Koefnoen bezig zijn. Het zal wel aan mij liggen.

Om half elf ging ik toch weer terug naar NPO1, want ik ben een trouw volger van het eredivisie voetbal. Veel hoogstaand voetbal viel er helaas niet te zien, maar er was ook nog een 'gewone' Studio Sport met o.a. honkbal, een sport waar ik ook graag naar kijk.

Volgende week zaterdag ga ik naar een film kijken. Hoef ik ook niet te zappen.

Sergeant

De films waar ik naar kijk zijn overwegend Engelstalig. Ik durf rustig te zeggen dat mijn kennis van het Engels vrij goed is. Fouten in de vertaling die in de ondertiteling te lezen is vallen mij dus meestal wel op. Recentelijk was er er een heel aardige en het was niet eens een echte (ver)taalfout. Ik kon wel de conclusie trekken dat de vertaler weinig of geen kennis had van het leger en nog niet erg oud was, resp. geen goed geheugen, resp. onvoldoende kennis van de geschiedenis had.

In de vertaling was sprake van een sergeant Shriver, de eerste directeur van het Amerikaanse 'Peace Corps', dat in 1961 door president Kennedy werd opgericht. Het 'Peace Corps' is een vrij omvangrijke overheidsorganisatie. Een sergeant is een onderofficier die het commanda voert over een groepje van 7 á 10 manschappen. Met die ervaring word je echt geen directeur van zo'n grote overheidsorganisatie. (Daarom: de vertaler wist niet veel van het leger.)

Nu weet ik niet alleen vrij veel van het Engels, mijn kennis van de geschiedenis, ook van de Amerikaanse, is redelijk. En ik heb ook nog eens een redelijk goed geheugen. Ik wist dus meteen hoe de fout was ontstaan. De eerste directeur van het 'Peace Corps' was Sargent Shriver, zwager van president Kennedy. 'Sargent' wordt in het Engels net zo uitgesproken als 'sergeant'. De vertaler die niet zo op de hoogte was van de moderne geschiedenis, hoorde dus geen voornaam, maar een militaire rang. Hij of zij had ook even kunnen googelen op '(director) Peace Corps'.

Kan

'Duizenden banen weg bij Nationale Politie'. Als je deze kop in de Volkskrant leest is je eerste gedachte: 'Zijn ze nou helemaal gek geworden?' Maar dan lees je deze kop: Daling criminaliteit zet door. Dat banenverlies kan dus best.

Voorbodes

Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat in tuincentra de eerste kesrtbomen al weer gesignaleerd zijn. Ja, je kan niet vroeg genoeg beginnen met de voorbereiding op de 'gezelligste' dagen van het jaar. Nog maar even en de pepernoten en chocoladeletters liggen klaar in de supermarkten.

Maar recentelijk realiseerde ik me dat er nog een voorbode is van de nadering van het nieuwe jaar, al duurt dat dan nog ruim drie maanden. In de reclameblokken op de tv beginnen de ziektekostenverzekeraars zich al weer aan te prijzen, want per 1 januari mogen we weer een andere kiezen. VGZ en Menzis heb ik al weer gespot. Achmea en al die clubs die er bij horen zullen zich binnenkort ook wel melden. Bedenk wel dat al die reclames betaald worden uit de premie die jij maandelijks aan ze overmaakt. Terwijl ze, afgezien van dat kleine stukje vrijwillige verzekering, in principe allemaal hetzelfde product leveren en verder hun bureaucratische best doen om helemaal niet te hoeven leveren, want dan word jij een te dure klant.

Benieuwd

Er zijn mensen die verslaafd zijn aan het luisteren naar de berichten van de alarmcentrales die je aan de telefoon krijgt als je 112 belt. Ik heb het dan over de berichten die de centrale stuurt naar politie, ambulancediensten en brandweer. Toen ik negen jaar geleden in het ziekenhuis verbleef met een gebroken enkel, deelde ik enkele dagen de kamer met o.a. een man die de godganse dag zijn scanner aan had staan, om niets van al die berichten te missen. Gelukkig had je toen nog een ruimte binnen het ziekennhuis waar je mocht roken en daar bracht ik dus het grootste deel van de dag door.

En wat blijkt? Tegenwoordig is er ook een website waarop je activiteiten van de hulpdiensten kunt volgen. Daar kun je lezen: "Ook zo benieuwd wat er allemaal in jouw stad, dorp, buurt of straat gebeurt? Wat waren die sirenes die ik net langs hoorde komen?" Bij toeval was ik ooit wel eens op die site terecht gekomen, maar ik heb er verder geen aandacht aan besteed. Maar eergisteren kwam ik er toch weer, omdat ik een 'link' kreeg in een mailtje van 'kliefje', ook bekend als 'Zuster Klivia', met wie (onder haar eigen naam) ik veelvuldig e-mailcontact heb en die ik binnenkort ook weer eens irl ontmoet. (Irl is internet- en smstaal voor 'in real life', oftwel het dagelijkese leven.) In die 'link' kwam ik persoonlijk voor.

Volgens dat bericht was de ambulance "met grote spoed uitgereden". Dat lijkt heel dramatisch,maar trouwe lezers weten dat ik zonder sirenes en zwaailichten naar het BovenIJ ziekenhuis werd gebracht, want er was niets levensbedreigends aan de hand, gewoon een longontsteking.Los daarvan kon natuurlijk iedere gek weten dat ik, naar alle waarschijnlijkheid, wel even van huis was. Er was tijdens mijn afwezigheid niets ontvreemd, maar dat had natuurlijk zomaar gekund. Niet iedereen is op een gezonde manier benieuwd naar wat er allemaal in zijn stad, dorp, buurt of straat gebeurt.

Phubbing

'Phubbing' komt van phone snubbing, lees ik in Trouw. De rest van de wereld negeren terwijl je naar je smartphone kijkt. (...) Volgens onderzoek van de universiteit van Buffalo lopen deze phubbers meer kans om gewond te raken dan automobilisten die hun ogen niet van hun schermpje af kunnen houden. De (sic) meeste letsel wordt veroorzaakt door struikelen, tegen muren of palen aan lopen, van een trap af vallen en het verkeer in lopen. In Londen zijn om deze reden op sommige drukke straten zelfs stootkussens aan lantaarnpalen bevestigd.  (...)  In de Chinese stad Chongqing zijn ze nog wat verder gegaan. Daar zijn speciale voetpaden ingericht voor smartphonegebruikers. Die kunnen daar rustig naar hun telefoon of tablet staren, zonder tegen reguliere voetgangers of andere obstakels te botsen. (...) Zover bekend zijn er in Nederland geen plannen om smartphonegebruikers een eigen voetpad te geven.  Nee, want dan gaan phubbende fietsers hun eigen fietspad eisen en phubbende automobilisten hun eigen rijbaan.

Het Engelse 'to snub' betekent o.a. 'onheus bejegenen'. Dat doen 'we' natuurlijk allang met onze smartphones, waarmee 'we' ook in gezelschap druk bezig zijn. Ik ben er uiteraard niet voor dat de overheid regels gaat stellen voor het gebruik van smartphones in gezelschap. Je mag hopen dat de beschaving/het fatsoen op dat punt langzamerhand terugkeert. Maar een algemeen verbod op het gebruik van smartphones bij welk soort deelname aan het verkeer dan ook lijkt me zeer voor de hand te liggen. Al was het maar omdat al die ongelukjes en ongelukken de kosten van de gezondheidszorg doen stijgen.

Vraag

Dat ziet er niet mooi uit, maar wees gerust: het stelt niets voor. Het is een onderhuidse bloeduitstorting die je heel vaak ziet op mijn armen en handen. Ze ontstaan zonder dat ik er erg in heb. Zonder dat ik mij merkbaar ergens aan stoot zijn ze er ineens. Deze op mijn rechterarm was er eergisteren nog niet, maar wel gisterochtend toen ik opstond. Heb ik 's nachts ontzettend hard gestoten aan mijn dekbed?

De oorzaak is ook wel bekend. Ik slik al jaren bloedverdunners. Nou ken ik aardig wat mensen in mijn omgeving die ook bloedverdunners gebruiken, maar bij hen zie ik nooit die bloeduitstortingen. Heb ik dan zó'n dunne huid? Dat vertelde een keer een verpleegkundige bij de Spoedeisende Eerste Hulp me, toen ik daar met een paar zeer geschaafde armen en handen aankwam.

Nu zit ik met een vraag. Het maakt mij totaal niet uit hoe ik eruit zie, maar ik kan me voorstellen dat anderen, ik denk bijvoorbeeld aan de dames achter de kassa bij Albert Heijn, het geen aangenaam uitzicht vinden. Of iemand die in het openbaar vervoer tegenover mij zit. Binnenkort breekt het seizoen weer aan waarin ik sweaters met lange mouwen draag, dan speelt het dus minder, maar de afgelopen maanden droeg ik poloshirts met korte mouwen en nu nog. Volgend jaar zal ik dat tijdens lente en zomer weer doen. Of toch maar niet?

Kwaliteit

Het taalgebruik, resp. de kennis van de Nederlandse taal, laat ook bij reclamemakers nog wel eens te wensen over. Neem nou eens die commercial van 'Startpagina.nl' met dat schattige varkentje met zijn scherpe neusje voor "de meest veilige en kwalitatieve websites". Bij dat 'meest veilige' kan ik me nog wel wat voorstellen, maar wat moet ik met dat 'meest kwalitatieve'?

Het lijkt me sowieso niet verstandig bij wat dan ook op het oordeel van een varkentje, hoe schattig ook, te vertrouwen. Als ik wil bepalen wat kwalitatief gezien de beste websites zijn, ga ik nog liever, hoe weinig verstand ik er ook van heb, op mijn eigen oordeel af.

Wachten

Gebruikmaken van de gezondheidszorg betekent vooral: wachten. Ik heb een ruime ervaring in het bezoeken van artsen. Ik ben altijd vóór de afgesproken tijd aanwezig en wordt vaak pas ruim na die tijd toegelaten tot de arts. De langste wachttijden heb ik meegemaakt bij de oogpolikliniek van het AZL (tegenwoordig  LUMC), waar ik wel wachttijden van meer dan twee uur heb meegemaakt.

Consulten worden vooraf gepland, waarbij wordt uitgegaan van de gemiddelde duur van een consult. Wanneer de consulturen altijd uitlopen (en dat is mijn ervaring) dan is de verwachte gemiddelde duur dus kennelijk tekort. OK, ik heb begrip voor onverwachte gebeurtenissen. Een arts kan worden weggeroepen voor een spoedgeval. In 1994 had Boukje iets aan haar oog. Het Leyenburgziekenhuis in Den Haag verwees haar naar het AZL waar ze al twee dagen later terecht kon, tussen allerlei afspraken door, dus andere patiënten moesten langer wachten.

Wat de oorzaak van het uitlopen ook is, laat de wachtende patiënten weten hoe lang die uitloop is. Daar is niet meer voor nodig dan een viltstift en een vel papier waarop geschreven kan worden : 'Het spreekuur van dokter X is uitgelopen met Y minuten.' Ieder ziekenhuis heeft tegenwoordig een restaurant waar je dan even een kop koffie met een versnapering kunt gebruiken.

Gisteren was ik bij de longarts in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis. De afspraak was gepland voor 14.00 uur. Ik was er om 13.45 uur. En geloof het of niet: om 13.50 uur kon ik al terecht. Zoiets heb ik nooit eerder meegemaakt. Het consult was al beëindigd vóór het tijdstip waarop het had zullen beginnen.

Ik heb verder niets gehoord, wat ik niet al wist. (Zie HIER.) En wat ik verwachtte gebeurt ook: begin november moet ik een afspraak maken voor weer een CT-scan, die begin 2015 gemaakt wordt.

Taalfout

Deze zin haal ik uit een artikel in Het PAROOL van gisteren over Sail 2015: De huidige organisatie ligt voor op schema en zijn de kosten beduidend lager dan bij de vorige editie. Welke bijna klassieke taalfout treffen we in deze zin aan?

Sarek

Als je even tijd hebt (18 minuten is voldoende) kijk dan eens naar het filmpje hieronder dat ik op YouTube vond. Het is opgenomen in Sarek, het nationale park in Zweeds Lapland waar ik diverse trektochten - de eerste 50 jaar geleden -  heb gemaakt.



Ik was opnieuw gefascineerd door die beelden van grote, kale leegte. Ik was er vrijwel altijd met iemand anders, vier keer met Boukje, andere keren met een vriend. Eén tocht liep ik daar twee weken in mijn eentje en als ik nu die beelden zie sta ik zelf verbaasd dat ik het er, niet alleen toen, maar ook al die andere keren, zonder ongelukken heb afgebracht. Hier in Nederland struikel ik over een lucifer op een geplaveide weg. Als je de film hebt gezien zal de afwezigheid van geplaveide paden je zijn opgevallen. Toch is het ergste wat mij daar is overkomen een gekneusde duim.

Af en toe zie je iemand door een rivier lopen. Dat zijn nog de simpele.Van die stokken gebruikte ik nooit. Ik had liever mijn handen vrij. Als het echt moeilijk werd, staken we de rivieren hand in hand over.

Coalitie

VVD-premier Rutte wil snel een vuist maken, schrijft de Volkskrant. PvdA-Kamerlid Michiel Servaes meent dat Nederland 'volop mee moet doen met de internationale aanpak van IS' (...) 'Het is onbegrijpelijk dat Nederland niet deelneemt aan de coalition of the willing om de opmars van de gruwelijke terreurorganisatie IS te stoppen', zegt ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind. Ook D66 vindt dat Nederland meer moet doen.

Helaas, Barack Obama heeft Nederland niet uitgenodigd om aan die coalitie mee te doen, want Nederland levert alleen assistentie die niet direct dodelijk is', zegt een bron. We worden, begrijp ik, pas voor vol aangezien als we mee willen doen aan het daadwerkelijk dood schieten van IS-strijders. (Met de kans uiteraard dat die terug schieten.) Bij de oorlog in Irak hebben we wel meegeschoten en we kunnen nog dagelijks zien tot welke successen dat heeft geleid. Een hoge militair refereert aan de Libië-crisis, toen de Belgen bommen wierpen en Nederland niet. 'Dat is internationaal opgemerkt en heeft betekenis voor onze uitstraling.' Ik heb niet het idee dat het nu in Libië beter zou gaan (het is er nu één grote janboel) als wij daar ook wat bommen hadden laten vallen.

Zo ongeveer sinds de Eerste Wereldoorlog is 'het Westen', na het verslaan van het Ottomaanse rijk, zich nadrukkelijk gaan bemoeien met het Midden-Oosten. De thans nog geldende landsgrenzen werden bepaald. Mede daardoor zijn de Koerden  over diverse naties verspreid. We bestrijden er dictators en andere dictators ondersteunen we. We bestrijden de Moslimbroeders in Egypte en zijn dikke vrienden met het fundamentalistisch/salafistisch/wahabitisch regime in Saoedie-Arabië.

De VS zijn voortdurend  bezig hun belangen (whatever) te verdedigen. Ze hebben daarvoor een grote krijsmacht tot hun beschikking, die ze met alle plezier waar ook ter wereld inzetten. Hebben ze nou echt die paar honderd Nederlandse militairen ook nog nodig?

Vijand

Kunnen we niet meer zonder vijand? Volgend jaar kunnen we vieren dat we al 70 jaar geen oorlog meer hebben gevoerd in Europa. Dat wil zeggen het Europa van de EU. In Bosnië-Herzegowina, Kroatië, Servië, Slovenië en Kosovo liggen de herinneringen aan oorlog nog vers in het geheugen. In Oekraïne is momenteel een oorlog aan de gang.

Al kort na de Tweede Wereldoorlog ontstond de Koude Oorlog. Een sterke bondgenoot uit de Tweede Wereldoorlog werd een nog sterkere vijand. Dankzij de wederzijdse afschrikking door kernwapens bleef de oorlog koud.

De val van de Berlijnse Muur in 1989 luidde het einde van de Koude Oorlog in. Ineens zaten we zonder vijand. Maar niet voor lang. 9/11 en aanslagen in Madrid en Londen maakten duidelijk dat er een nieuwe vijand was: Al Qaida. De 'War on Terror' ging van start

Voor zover ik weet heeft Al Qaida al geruime tijd in Europa en de VS weinig van zich laten merken. Het zijn vooral daaraan gelieerde groeperingen in Afrikaanse landen die van zich doen spreken. En wij dan?

Hoeven wij niet bang meer te zijn? Ja, wel degelijk! Voor de Islamitische Staat. Daar worden Nederlanders omgevormd tot terroristen. Gemeenten, Jeugdzorg, Kinderbescherming kunnen over moeilijke gezinnen allerlei berichten krijgen, maar er gebeurt niets tot kinderen worden ontvoerd en vermoord. Maar één ambtsbericht van de AIVD is voldoende om ouders in het gevang te zetten en kinderen bij pleeggezinnen onder te brengen.

We leven, ondanks onze vrees, in een rechtsstaat. Ik moest denken aan die beroemde uitspraak van een boer die een geschil had met Frederik de Grote, koning van Pruisen: "Er zijn nog rechters in Berlijn."

Omweg

Moeten we nou echt de paspoorten afpakken van die jonge mensen die naar Syrië willen afreizen om daar 'afvalligen' en andere ongelovigen te bestrijden? De vrees schijn te bestaan dat deze mensen nog radicaler terugkomen dan ze vertrokken zijn en na terugkomst hier aanslagen gaan plegen. Minister Plasterk zei gisteren in 'WNL op zondag' dat inmiddels 30 jihadstrijders uit Syrië of Irak zijn teruggekeerd. Die hebben hier nog geen aanslagen gepleegd.

Wanneer die jihadstrijders hier tot aanslagen willen overgaan hebben ze wel een merkwaardige, feitelijk levensgevaarlijke, omweg gevolgd. Als je bereid bent je leven op het spel te zetten in een ver land, ben je naar mijn idee al aardig radicaal. Hoeveel radicaler kun je nog worden? Mohammed B. had er geen buitenlandse reis voor nodig om radicaal genoeg te zijn voor de moord op Theo van Gogh.

O ja, er was die man die na terugkomst uit Syrië een aanslag pleegde in een museum in Brussel. Had hij die aanslag niet gepleegd als hij niet in Syrië was geweest?

Het zal wel nergens op slaan, maar naar mijn idee zijn er dit jaar in ons land meer moorden gepleegd in het criminele dan in het terroristische milieu. De kans om bij een 'familiedrama' om het leven te komen is volgens mij ook statistisch hoger.

Ik geloof direct dat er een aantal doorgedraaide moslimjongeren is, die potentieel gevaarlijk zijn voor onze samenleving. Als zij willen afreizen naar het Midden-Oosten om zich daar nuttig te maken voor wat zij een goede zaak vinden: laat ze gaan! Ze lopen daar kans op meer tegenstand (Amerikaanse raketten bijvoorbeeld) dan wat AIVD- en politieagenten.

Opluchting

In een reactie op Beggartalk van afgelopen vrijdag schreef Janne: “Dat is toch een reden tot optimisme”. Dat ging dus over dat vlekje op mijn rechterlong dat kleiner was geworden. Iedereen zal het, mag ik aannemen, met die reactie eens zijn.

Het merkwaardige was – ik realiseerde me dat toen ik twee boterhammen met kaas en een kopje koffie nuttigde die ik na de 'longpunctie' nog kreeg voorgezet in het ziekenhuis – dat ik helemaal geen gevoel van opluchting heb ervaren, toen de arts mij vertelde over dat afnemende vlekje, waardoor de longpunctie, althans voorlopig, overbodig was. Ik nam het zogezegd voor kennisgeving aan. Waarom sprong ik geen gat in de lucht?

In het algemeen heb ik geen aansporingen nodig om optimistisch te zijn, maar meer nog dan dat ben ik realistisch. Een tijdje geleden schreef ik hier: "Ik realiseer me wel degelijk dat ik te horen zal kunnen krijgen dat ik longkanker heb." (Onderstreping toegevoegd.) Ik had het daar over een mogelijkheid, niet over de realiteit. En het was zeker niet de enige mogelijkheid. Waarom zou ik me zorgen maken over die ene, slechtst denkbare mogelijkheid?

Als je je geen zorgen hebt gemaakt ervaar je geen opluchting als blijkt dat die zorgen, waarschijnlijk, ook overbodig waren. Zo simpel is het eigenlijk.

En verder blijf ik de toekomst natuurlijk optimistisch tegemoet zien.

Naakt

Omdat ik een vakantie nog wel eens wil doorbrengen in een 'resort' of op een andere plek waar je geen kleding hoeft te dragen, ben ik lid van de NFN, de Nederlandse Federatie van Naturistenverenigingen. Ik ontvamg dus ook het maanblad en regelmatig e-mails. Eergisteren kreeg ik er weer zo een. Die ging over een expositie van werken van Van Gogh in de Beurs van Berlage, niet de originele werken maar digitale kopiën.

In de mail lees ik o.a.: "De oorspronkelijke heldere kleuren van de schilderijen zijn digitaal hersteld. De organisator toont ze in het helle licht waarin Van Gogh ze schilderde. Zonder omlijsting of andere aankleding, puur en naakt. Vandaar ook de link met het naturisme.

Kom genieten
NFN-leden én maximaal 3 introducés krijgen de kans om een avond naakt van de tentoonstelling te genieten."

Ik waande mij  even terug in de roerige jaren van de 'seksuele revolutie'. Toen las ik eens een advertentie in het blad 'Sekstant' van de NVSH, waarin werd opgeroepen tot deelname aan een clubje voor naaktklaverjassen. Ik kon me van allerlei aantrekkelijks voorstellen bij naakt zijn, maar op klaverjassen was ik nooit gekomen.

Er zijn diverse situaties waarin ik graag in mijn blootje loop, zoals aan een strand. Op warme zomerdagen doe ik het in eigen huis ook graag. Ik heb geen overburen, die er aanstoot aan zouden kunnen nemen. Maar ik zie nog niet de meerwaarde van het naaktlopen bij het bekijken van de werken van Van Gogh. Of gaat het om het gezellig bloot samenzijn na afloop bij het 'gratis' drankje dat bij de toegangsprijs van 10 euro is inbegrepen?

Zien we hier het begin van een nieuwe trend? 'Naakt en cultuur'? Naaktlopen bij Pinkpop en Oerol, daar kan ik me nog wel iets bij voorstellen, maar naakt zitten luisteren naar 'Lieder eines fahrenden Gesellen' van Mahler in het Muziekgebouw aan het IJ zie ik mij nog niet direct doen.

Voorbarig

"De mens lijdt dikwijls 't meest door het lijden dat hij vreest, maar dat nooit op komt dagen." Ik heb er al eens op geduid, dat ik nooit last heb van die voorbarige vrees.

Gisteren ging ik dus naar het ziekenhuis voor een longpunctie. De uitslag daarvan zou zomaar kunnen zijn dat er iets kwaadaardigs  in mijn rechterlong aan het groeien zou zijn.

Ter voorbereiding van de punctie werd eerst door een laborante een CT-scan gemaakt, zodat de arts kon zien, waar precies hij zou moeten prikken.  Na een tijdje kwam de arts. Ik had nog een vraag willen stellen, maar daar kwam ik niet aan toe. De arts viel met de deur in huis: de punctie ging niet door. De CT-scan had namelijk uitgewezen dat het te onderzoeken verdachte plekje kleiner was geworden. In overleg met mijn behandelend longarts was daarom geconcludeerd dat voorshands een punctie niet noodzakelijk was.

Over een week spreek ik mijn longarts weer. Ik neem aan dat er over enige tijd opnieuw een foto of scan gemaakt zal worden, om te zien hoe dat plekje zich verder ontwikkeld heeft.

Onderzoek

Om 7.45 uur staat, als het goed is, de taxi voor de deur die me naar het Sint Lucas Andreas ziekenhuis zal brengen, waar ik een longpunctie zal ondergaan. Onvoorziene omstandigheden (zoals een klaplong) voorbehouden, zal ik in de loop van de middag weer naar huis kunnen gaan. Mocht die klaplong zich toch voordoen, dan mag ik nog wat langer blijven. Wanneer je hier morgenochtend geen actuele 'Beggartalk' aantreft, hoef je dus niet meteen ongerust te worden. Ik word dan door bevoegde (para)medici in de gaten gehouden.

UPDATE (9.50 uur)
Ik was ruim op tijd in net ziekenhuis, waar ik eerst nog wat bloed moest laten afnemen. Nu zit ik op mijn eigen kamer te wachten tot ze met de longpunctie beginnen. Dat is om 11.10 uur.

Negen jaar gelden heb ik hier drie weken doorgebracht met een gebroken engel. Sindsdien is het het hier aanzienlijk gemoderniseerd.

Waarschuwing

Het moet niet gekker worden! Deze kop stond in Trouw: Nieuwe auto waarschuwt als bestuurder zit te Whatsappen. Let wel: de besturder wordt gewaarschuwd. Ik heb noch een auto, noch een smartphone, maar ik kan me niet voorstellen dat een automobilist ongewild en/of onbewust aan het whatsappen, sms'en of e-mailen is. Iedere mobilist weet dat dit verboden, want gevaarlijk is. Toch doen velen het, want zo'n mooie smartphone heb je niet voor niets aangeschaft. Je moet er bovendien niet aan denken dat je een tweet te laat leest.

Als de automobielindustrie nou werkelijk innovatief wil zijn bedenkt ze een systeem waarbij alle lichten van de auto gaan knipperen en de claxon als een sirene gaat loeien, zodat alle andere weggebruikers weten dat er weer een idioot bezig is.

Taal

Hebben we een keer een minister van Buitenlandse Zaken die goed Engels, en nog wat talen, spreekt, sturen we hem naar een baantje in Brussel. De nieuwe 'president' van Europa, Tusk uit Polen, schijnt overigens nauwelijks een woord over de Poolse grens te spreken.

Wordt het eigenlijk geen tijd af te spreken dat we in EU-verband één taal spreken? Het levert sowieso al een behoorlijke bezuiniging op: je hoeft niet alle officiële documenten in 25 talen te drukken en je kunt een groot aantal tolken ontslaan.

Dat zal iedereen een goed idee vinden, zolang die gemeenschappelijke taal maar de eigen taal is. Maar probeer Fransen maar eens te verplichten Engels te laten spreken. Het kiezen voor Duits zal in een aantal landen ook nogal gevoelig liggen. In een flink aantal Afrikaanse landen spreken ze wel een gemeenschappelijke taal, het Swahili. In het dagelijks leven spreken alle ruim 1 miljard Chinezen ook niet deelfde taal, maar volgens mij hebben ze nog wel iets gemeenschappelijks: het standaardmandarijn.

Hoe je het ook wendt of keert, er zullen toch weinig Europese landen zijn waar je op school geen Engels kunt leren en veel leerlingen maak daar ook gebruik van. Of zullen we toch met ons allen Esperanto gaan leren?

Etiquette

Ik lees nog wel eens de rubriek 'Moderne Manieren' van Trouw. Gisteren las ik deze vraag:
Beste Beatrijs,
Mijn broer stuurde een aantal dagen voor zijn verjaardag aan zijn broers en zussen de volgende e-mail: 'In navolging van vorige jaren zal ik mijn verjaardag samen met mijn vrouw en kinderen vieren.' Oftewel, gaarne geen bezoek! Dit gaat al jaren zo. Ook als zijn vrouw jarig is, krijgen we zo'n e-mail. Ik zit er verder niet mee, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de etiquette. Is het correct om familie uitdrukkelijk níet uit te nodigen voor een verjaardag?

Mijn familie en vrienden zijn er al zo'n veertig jaar aan gewend dat ik, en destijds Boukje, onze verjaardagen slechts bij hoge uitzondering vierden. Ik zou een e-mail moeten rondsturen als ik wel iets aan mijn verjaardag zou willen doen. Ik heb mijn vijfigste en zestigste en Boukje haar vijtigste verjaardag gevierd. Mijn zeventigste verjaardag heb ik zonder enig feestgedruis voorbj laten gaan.

Ik heb er echt geen hekel aan familieleden en vrienden te ontmoeten. Iets meer dan een week geleden was mijn jongste zus bij mij op bezoek. Afgelopen vrijdag was ik bij mijn andere zus. Vorige week woensdag heb ik met drie vrienden enkele films bekeken en vervolgens tapas gegeten op de Regeliersgracht.

Ik vind het goed beschouwd onvoorselbaar dat mensen het überhaupt nog feestelijk vinden een hoop mensen tegelijkertijd uit te nodigen. Immers, je bent voortdurend druk bezig het iedereen naar de zin te maken en hebt nauwelijks gelegenheid met wie dan ook een aangenaam gesprek te voeren. En dan heb ik het nog niet eens over de rommel die je na afloop moet opruimen.

De Engelsen hebben een heel mooi gezegde: "Two is company, three is a crowd." Ibevind me niet graag in een menigte.