In Trouw lees ik dat de supermarkten Hoogvliet en Jumbo hebben besloten geen producten meer te verkopen die in nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever worden gemaakt. (...) "Er zijn meer landen die een grensconflict hebben", zegt een woordvoerder van het Israëlische ministerie van buitenlandse zaken. "Hun producten worden niet geboycot. Waarom worden wij anders behandeld?"
Hoezo "grensconflict"? Al bijna 50 jaar na de 'Zesdaagse oorlog' van 1967 houdt Israël buitenlands (voordien Jordaans) grondgebied bezet en tegen internationale rechtsregels in geeft zij haar burgers toestemming daar te gaan wonen en werken. Misschien kun je zelfs zeggen dat ze haar burgers aaanmoedigt daar te gaan wonen en werken. Op de Westoever wonen inmiddels rond de 300.000 Israëliërs. Het is niet onlogisch dat de Palestijnse bevolking van het gebied (en andere Palestijnen) zich tegen die kolonisatie verzet. Omdat de Palestijnen overwegend islamitisch zijn, is het niet echt vreemd dat andere islamieten solidair met hen zijn. Dat hangt samen met het begrip 'ummah': islamieten beschouwen zich als leden van één grote gemeenschap. Eerlijk gezegd vind ik het niet zo vreemd dat boze, vaak jonge islamieten tijdens demonstraties niet zo duidelijk het verschil in ogen houden tussen 'Joden' en 'Israëliërs'.
Ik kan me ook goed voorstellen dat Joden in Nederland zich onbehaaglijk voelen bij kreten als "Joden dood". Zij immers kunnen net als veel andere Nederlanders het volledig oneens zijn met de Israëlische politiek m.b.t. het Palestijnse vraagstuk. Zij zouden kunnen doen wat, naar ik onlangs ergens las, Joodse studenten in Amerika in toenemende mate doen: expliciet afstand nemen van die Israëlische politiek.
Wat ik maar zeggen wil: wat mij betreft mogen andere supermarktketens zich bij de boycot door Hoogvliet en Jumbo aansluiten.
Stéphanie Hoogenberk – We hebben het over je gehad
17 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten