Symboliek

In de Volkskrant las ik gisteren over een homeopathisch arts, ene Jan Scholten, die een koninklijk lintje heeft gekregen, waarvoor precies weet ik niet. Er zijn mensen die hem het lintje weer willen doen afnemen, omdat een door hem uitgevonden middel, Iquilai, in Afrika wordt verstrekt aan Aidslijders, waardoor die afgehouden worden van reguliere medicijnen.

Ik laat dat homeopathische middel even rusten, want blijkens het artikel heeft die Scholten wat vreemde ideeën. Neem hooikoorts. 'Dat kan een uiting zijn van onderdrukte woede', zegt Scholten. 'Dat is een factor die vaak terugkomt. Het heeft iets te maken met je beperkt voelen in je levensruimte.' (...)

En aids? 'Daar zit vaak een minderwaardigheidsgevoel onder. Het gevoel niet goed te zijn. Heel slecht te zijn. Een slecht mens. Dat is in ieder geval een aspect ervan.' Hierdoor krijgt hiv de kans, meent hij. (...)

Of kanker. 'Dat kan met schuld te maken hebben, met allerlei gevoelens', zegt hij. 'Het kan ontstaan als je je niet goed voelt, innerlijk. Als je niet gelukkig bent. Het kan ook met verdriet te maken hebben. De plek waar kanker ontstaat, daar zit altijd een symboliek in.'

Ik ken geen mensen die aan hooikoorts of aids lijden, maar ik kende diverse mensen die aan kanker leden en daaraan overleden zijn en één van hen van zeer naarbij. Ik zou beter moeten weten, maar ik wordt altijd weer woedend als ik dat soort flagrante onzin over de oorzaak van kanker lees.

Boukje en ik praatten heel veel met elkaar. Boukje hield nooit iets achter, zeker niet over haar gevoelens. Als ze zich innerlijk niet goed voelde, of ongelukkig was, zou ik dat geweten hebben. Maar ik wist van niks. Bij haar ontstodn de kanker in haar oog. Wat zou daarvan wel de symboliek mogen zijn?