Participeren

Een citaat uit Wikipedia: Een participatiesamenleving of doe-democratie is een samenleving waarin iedereen die dat kan verantwoordelijkheid neemt voor zijn of haar eigen leven en omgeving, waarbij de (landelijke) overheid geen of slechts een faciliterende rol speelt. Omdat het woord recent werd geïntroduceerd kent het nog geen vastomlijnde definitie en nog nauwelijks een connotatie.

Bij 'particpatiesamenleving' denk je (ik tenminste) aan iemand met een handicap of op een gevorderde leeftijd, zodat zhij niet meer geheel zelfstandig kan functioneren. Tot voor kort ging je dan naar een of andere instantie die personeel in dienst had dat jou van de nodige zorg/hulp voorzag, die betaald werd uit gemeenschapsgelden, AWBZ of WMO. Dat wordt allemaal te duur dus moeten mensen uit de directe omgeving van de oudere/gehandicapte in die zorg voorzien.

Ik ben nog niet zo oud, maar de afgelopen drie weken heb ik vast een voorproefje kunnen nemen op wat die participatiesamenleving inhoudt.  Vanwege gekneusde ribben kon ik niet alles doen wat ik wilde. Zo ben ik al drie weken de deur niet uit geweest om boodschappen te doen. Die boodschappen worden gedaan door een zus die in Haarlem woont en een schoonzus die aan de andere kant van Amsterdam (vlak bij het Olympisch Stadion) woont. Dat stel ik uiteraard zeer op prijs, maar ik probeer me voor te stellen hoe dat gaat als we tien jaat verder zijn en ik echt dagelijks hulp nodig heb bij allerlei activiteiten. Die zus en schoonzus zijn dan inmiddels de 75 gepasseerd, dus de kans is groot dat zij zelf hulp nodig hebben. Zij hebben respectievelijk twee en drie zonen en tegen die tijd wellicht voldoende kleinkinderen die oma een handje willen helpen. Maar ik heb geen (klein)kinderen. Mijn directe buren zijn nu al de 80 gepasseerd en in de lift kom ik nogal eens mensen met een rollator of een scootmobiel tegen. Ik woon nu eenmaal in een seniorenflat. Dus hoe zit dat over tien jaar met dat participeren?
x