Kneus

Ja, hoor, het is weer eens zo ver. Ik had net medicijnen bij de apotheek gehaald en ging op weg naar AH. Vóór mij sloeg een vrachtauto rechtsaf. Voordat dat helemaal voltooid was stond hij stil. Ik moest dus naar links uitwijken om er niet tegen aan te knallen. Tegelijkertijd werd ik aan mijn linkerzijde gepasseerd door een bus van het GVB. Ik was kennelijk iets te ver naar links gegaan want ik raakte de bus, of de bus mij. Het was geen verschrikkelijke klap, maar ik raakte wel mijn evenwicht kwijt en kwam dus ten val. Omstanders hielpen mij en mijn fiets overeind en ik kon even gaan zitten op een vrij brede paal op het trottoir. De buschauffeur kwam vriendelijk vragen hoe het met me ging. Dat deed ook een toevallig passerende motoragent. Het ging best goed. Alleen twee minieme schrammetjes op mijn linkerhand. De agent bleef in mijn buurt tot ik hem ervan overtuigd had dat ik mijn weg zonder problemen kon vervolgen. Ik ging dus naar AH, deed mijn boodschappen en ging naar huis.

Toen ik al weer een tijdje thuis was, merkte ik dat er toch iets meer aan de hand was. Als ik hoestte gaf dat een behoorlijk pijnlijk gevoel aan de linkerzijde van mijn borstkas. Hetzelfde als ik mijn neus snoot en dat doe ik nogal vaak. En de pijn werd meer constant. Ik besloot met twee paracetamollen naar bed te gaan. Ik viel vrij snel in slaap en sliep tot een uur of half zeven. Die pijn was er nog en ik trok de conclusie dat ik wat ribben gekneusd had. Voor alle zekerheid besloot ik toch maar even mijn diagnose door een deskundige te doen bevestigen. Ik kon om acht uur terecht op de Huisartsenpost in het BovenIJ ziekenhuis. Mijn diagnose werd bevestigd. Daar zit ik dus een week of vier aan vast. De arts gaf mij in overweging vier maal per dag twee paracetamollen te slikken. Ze wilde mij geen sterkere pijnstillers voorschrijven, gezien de medicatie die ik in verband met mijn hart gebruik. Dat moest ik dan maar aan mijn eigen huisarts vragen.

Het gekke is dat ik mij herinner dat ik met een behoorlijk klap met mijn kop op de grond ben gekomen, maar dat ik daar totaal geen last van heb. Tegen mijn gewoonte in ben ik pas naar bed gegaan na Paul & Witteman. Ik heb nog niet geslapen en ben het bed maar uitgegaan om dit blog te schrijven. Vandaar dat vroege tijdstip onderaan.

UPDATE (8:22 uur)

Ik heb een klein beetje geslapen en om 5:00 uur twee paracetamollen genomen. Als ik in een bepaalde houding stil zit, voel ik geen pijn, maar bij de geringste beweging van mijn linkerarm voel ik het direct en ook wanneer ik wat dieper ademhaal. Tussen twaalf en half één kan ik mijn huisarts bellen en varen om een wat sterkere pijnbestrijder. Ik hoef niet de deur uit voor boodschappen en zal proberen zo veel mogelijk te slapen.
x