Herdenken

De Dodenherdenking op 4 mei associeer ik altijd met de Tweede Wereldoorlog. Dat zal wel te maken hebben met het feit dat ik het laatste deel ervan nog tamelijk bewust heb meegemaakt. Situaties uit de Hongerwinter kan ik me nog goed herinneren. Maar ik weet niet zo goed wat ik herdenken moet en hoe ik dat zou moeten doen. In mijn directe omgeving waren geen slachtoffers aan wie ik zou kunnen terugdenken.

Bij de officiële Dodenherdenking worden niet alleen de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog herdacht, maar alle slachtoffers die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen, zowel in oorlogssituaties als bij vredesoperaties. Een aantal Joodse organisaties, de Raad van Kerken en het contactorgaan Moslim en Overheid willen dat met de Dodenherdenking niet langer ook de Nederlandse burgers en militairen die na 1945 in andere oorlogen en bij vredesoperaties zijn omgekomen, worden herdacht. De boodschap van de Holocaust dreigt onder te sneeuwen door op 4 mei alle oorlogsslachtoffers tegelijkertijd te herdenken.

Hoe willen die Joodse organisaties, de Raad van Kerken en het contactorgaan Moslim en Overheid eigenlijk regelen dat bij de Dodenherdenking uitsluitend gedacht wordt aan slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog? Het merendeel van de bevolking heeft sowieso geen persoonlijke herinneringen aan die oorlog. Als iemand een echtgenoot, vader, zoon of broer verloren heeft in Afghanistan, kan ik me goed voorstellen dat zhij op 4 mei daaraan meer denkt dan aan de Holocaust

De Holocaust was uniek in al zijn gruwelijkheid. Het is goed daar op vaste tijden bij stil te staan. Maar degenen die zich daarbij persoonlijk nog altijd zeer betrokken voelen moeten anderen niet willen voorschrijven wie of wat zij op 4 mei willen herdenken en op welke wijze,
x