Einde

"Laatst las ik in de krant het verhaal van een man die vond dat het leven na zijn pensionering voor hem zinloos was geworden. Hij had geen vrouw, geen kinderen en wilde, op basis van dit uitzichtloze lijden, dat er een einde aan zijn leven werd gemaakt. Dat zegt Carola Schouten, lid van de Tweede Kamer voor de ChristenUnie, in een interview met het dagblad Trouw. Dus nee: als ik arts was geweest zou ik aan het verzoek van deze man geen gehoor hebben kunnen geven.

Ik begin niet over dat interview om kritiek te oefenen op het standpunt van Carola. Euthanasie is, letterlijk, een kwestie van leven en dood en daarin moet iedereen zijn/haar eigen mening kunnen volgen. Mij viel de overeenkomst op tussen mij en die man: gepensioneerd, geen vrouw, geen kinderen. Daar houdt de overeenkomst ook op. Ik ga hier niet beweren, dat ik een buitengewoon vrolijk leven leid. Kinderen heb ik nooit gehad, maar ook nooit gemist. Toen ik in 2000 ophield met werken, viel ik niet in een zwart gat en ik mis het werken nog steeds niet. Eind juli dit jaar zal het 18 jaar geleden zijn dat Boukje overleed. Ik mis haar nog dagelijks, maar ik lijd niet onder het gemis, laat staan 'uitzichtloos'.

In Genesis, het eerste boek van de Bijbel, staat - na de beschrijving van de schepping van Adam - "Het is niet goed dat de mens alleen blijft. Ik ga een hulp voor hem maken die bij hem past.’ Die 'mens' was een man, die 'hulp' was een vrouw. Dat doet mij weer denken aan een ander citaat. Ik weet niet wie dat schreef/zei. "When god created man, she was only joking."

Mijn moeder is ruim 29 jaar weduwe geweest. Ik streef er niet naar haar wat dat betreft te overtreffen. Zo leuk vind ik mijn leven in het algemeen niet. Maar er zijn momenten die het nog net leefbaar maken.
x