Kitsch

De goede verstaander heeft uit mijn Beggartalk 'Show' van gisteren kunnen lezen dat ik mij nogal geërgerd heb aan de berichtgeving over het overlijden van prins Friso en aan de wijze waarop veel mensen uiting gaven aan wat we dan maar 'gevoelens' noemen. Ik was niet de enige. Ik las gisteren de column van Theodor Holman in Het PAROOL onder de titel: Rutte haalde wond open en maakte van verdriet om Friso kitsch.

Ik ergerde mij al aan het feit dat Mark Rutte meende namens mij te moeten spreken, toen hij in zijn persverklaring schreef: ‘Het belangrijkste dat ik op dit moment, zo kort na het overlijden van de prins, tegen prinses Mabel en tegen de rest van de familie wil zeggen, is dat heel Nederland intens meeleeft en dat wij hen veel sterkte en kracht toewensen in deze moeilijke en verdrietige tijd.’ (Onderstreping toegevoegd.) Ik leefde helemaal niet mee, laat staan intens. Ik leef mee, als zoiets zich voordoet, met mensen in mijn directe omgeving en daar horen leden van de koninklijke familie niet bij, die doen mij niets meer dan andere mensen die ik alleen 'ken' uit de media.

Holman brengt zijn ergernis beter onder de woorden dan ik. Lees maar wat hij schreef.

PS
Vandaag is het precies tien maanden geleden dat ik stopte met roken.
x