Lief

Het moet maar eens publiekelijk gemeld worden: ik heb twee zeer lieve zusjes, Truus (69) en Jacoliene (65). Gisteren kwamen ze mij gezamenlijk met het automobiel uit het ziekenhuis ophalen. Maar daarbij hebben ze het niet gelaten. Er lag enig achterstallig schoonmaakwerk, want mijn schoonmaakster die vorige week maandag zou komen, had zich ziek gemeld. Het hele huis is nu weer spic & span. Er werden wasjes gedraaid; het bed werd verschoond; de koelkast kreeg een grote beurt; er werden voldoende boodschappen gedaan zodat ik de komende dagen de deur niet uit hoef. (Ik moet natuurlijk wel lopen, maar dat doe ik thuis op zo'n loopband, die aangeeft hoe veel en hoe lang ik loop.) Ze hebben ook een tweede jogging broek voor me gekocht, want die zit de komende dagen toch plezieriger dan een spijkerbroek. Verder hebben ze nog allerlei dingen aangeschaft, waarvan ze vinden dat de oudere man anno nu daar niet zonder kan. Zoals fleurige handdoekjes voor in de keuken en het toilet. (Daar hing wel wat, maar niet van het fleurige type.) Ze waren ook zeer verbaasd dat ik het al jaren doe zonder een molton onderlaken. Vanaf gisteren niet meer. En tenslotte: een aanzienlijke hoeveel oud papier is inmiddels naar de daarvoor bestemde plek gebracht. En terwijl zij druk bezig waren, zat ik rustig naar het tennis op Wimbledon te kijken, waaraan mijn zusjes na gedane arbeid bij een glaasje wijn graag meededen. Ik heb al vast een beetje teruggedaan door ze een Japanse maaltijd (sushi en gebraden kip) voor te zetten, die de naburige Japanner bezorgde.

A.s. zaterdag zie ik beide zusjes weer en niet alleen hen, ook de rest van de familie. Dan viert Truus met een barbecue het feit dat ze op zes juli zeventig wordt. Niet de hele familie komt overigens. Mijn jongste broer, Roel, zal niet van de partij zijn. O jee, ruzie in de familie? Tijd om EO's Familiediner in te schakelen? Nee, zo gaan we niet met elkaar om. Truus en Roel zijn een tweeling. Dus ook Roel wordt zaterdag zeventig en hij gaat dat met vrouw, kinderen en kleinkinderen vieren tijden een verblijf op de Veluwe. Als ze 75 of 80 worden kan Roel het, desgewenst, groot aanpakken. Maar niets hoeft.

Truus en Jacoliene gaven mij gisteren af en toe in overweging even te gaan liggen. Dat heb ik niet gedaan, want de afgelopen week heb ik genoeg gelegen. Ik wilde bovendien graag wat moe worden, zodat ik goed zou slapen afgelopen nacht. Ik ging dus pas naar bed na afloop van Nieuwsuur. Maar van slapen is nauwelijks wat gekomen. Daar moet ik nog iets op vinden.