Zorg

Staatssecretaris Van Rijn (VWS) wil dat mensen het weer 'normaal' gaan vinden om voor hun familie, en zelfs voor onbekenden in hun omgeving te zorgen. Daarom bepleit hij een cultuurverandering, een revolutie zelfs, waarbij iedereen die zorg nodig heeft eerst naar familie, vrienden en kennissen kijkt, alvorens een beroep op professionele zorg te doen. Dat las ik in Trouw.

Gezien mijn leeftijd en de kwaaltjes die ik nu al heb, lijkt het me niet geheel onwaarschijnlijk, dat ik over een paar jaar tot degenen behoor die enige zorg van 'de omgeving' best kunnen gebruiken. Nu heb ik geen kinderen op wie ik een beroep zou kunnen doen. Ik heb aardig wat familieleden en vrienden, die best wat voor mij zouden willen doen, maar die vallen allemaal, niet geheel verwonderlijk,in dezelfde leeftijdscategorie als ik en de meeste wonen buiten Amsterdam, dus die zie ik niet dagelijks komen opdraven. Nu woon ik ook nog eens in een seniorenflat, dus voor mijn omwonenden geldt vrijwel hetzelfde als voor mijn familie en vrienden.
 
Ik kan Van Rijn geruststellen: ik zal zo weinig mogelijk beroep doen op zorg, waar niet direct een (para)medicus voor nodig is. Ik zal 'eenzaamheid' niet gaan gebruiken als excuus voor 'behoefte aan zorg'. Ik leef nu al ruim zeventien jaar lang alleen en dat zal me nog wel een tijdje lukken. Ik betaal al jaren geheel uit eigen zak iemand die regelmatig mijn huis professioneel schoonmaakt. Mijn eten en drinken kan ik laten bezorgen en wat ik niet direct nodig heb kan ik invriezen. Wat ik verder nodig heb kan ik door Blokker, Bol.com, Wehkamp of welk bedrijf dan ook, laten bezorgen. Als ik ergens niet met de tram/bus of fiets kan komen, bel ik net zo makkelijk een taxi. Dat doe ik  nu ook al. Kortom: als ik een beroep ga doen op professionele zorg heb ik echt alle andere mogelijkheden wel uitgeput.

Mijn eigen moeder heeft vrij lang de zorg op zich genomen voor haar moeder. Uiteindelijk ging ze daar zelf bijna aan onderdoor. Mijn vader heeft jarenlang vanuit de kerk 'gezinshulp' georganiseerd. Zoiets zou Van Rijn graag weer terug zien komen, vermoed ik. Hij is te jong om zich te herinneren dat de instelling van de AWBZ voor velen een uitkomst was, omdat veel mantelzorg vervangen werd door professionele zorg. Veel mensen waren best bereid daarvoor te betalen in de vorm van premie. Ik vond dat nooit een punt en vind dat nog steeds niet. Ik laat me niet door (neo)liberalen aanpraten dat ik de kosten van de zorg niet meer kan (mee)betalen. En t.z.t. doe ik zonder enig schuldgevoel een beroep op AWBZ of WMO en als ik geen hulp krijg, weet ik ook nog wel hoe ik in beroep moet gaan.
x