Wuiven

Wat een mooie, indrukwekkende dag was het gisteren. Het meeste heb ik genoten van de drie prinsesjes. Ze hadden precies begrepen en goed onthouden waarom ze de hele dag overal bij mochten zijn: zodra ze in het blikveld van het grote publiek en/of de camera's kwamen moesten ze wuiven dat het een aard had. Dat hoefden ze niet te doen als ze ergens binnen op een stoel mochten zitten, omdat pappa en mamma en oma iets belangrijks moesten doen. Wat die kleine meisjes nog niet zo goed konden doen was al die tijd een ijzeren glimlach op het gezicht houden. Ik geloof zelfs dat ik Amalia even heb zien gapen. (Ze hield wel netjes een hand voor haar mond.) Hoe boeiend is het op die leeftijd ruim tweehonderd keer iemand "Dat beloof ik." of "Zo waarlijk helpe mij God almachtig." te horen zeggen? Maar ja, dat krijg je in een koninkrijk. Dan word je, zo jong als je bent, ingezet om je bijdrage te leveren aan het charmeoffensief. Dan moet je tijdens de lunch ineens weer een ander jurkje aantrekken. Hopelijk voor hen gold de dag van gisteren als een uitgebreid  'mediamoment'. Hebben ze dat ook weer een keer gehad.
x