Ik weet niet wanneer bij mij de eerste grijze haren verschenen. Omdat mijn haar van origine lichtblond was, viel het niet erg op en bovendien vond ik het volmaakt onbelangrijk. Maar er zijn mensen die bij de eerste grijze haar in paniek raken en bereid zijn klauwen met geld uit te geven om dit verschijnsel te verbergen. Voor die mensen had Trouw een wel zeer veelbelovende kop: Eureka! Grijze haren behoren tot het verleden. Verder valt er te lezen: Wetenschappers hebben een manier gevonden om het proces dat grijze haren veroorzaakt om te keren en haren hun natuurlijke kleur terug te geven. (..) Voor de oplossing bedachten de onderzoekers de stof PC-KUS, een pseudo-katalase. Deze stof blijkt in staat te zijn de opeenstapeling van waterstofperoxide tegen te gaan en zo grijs haar (...) aan te pakken. Jammer voor de haarverffabrikanten: de onderzoekers hebben hun aanpak inmiddels gepatenteerd.
Ik zie een toekomstig probleem al hangen: kunnen we dat revolutionaire middel als een soort geneesmiddel beschouwen en, zo ja, moeten we het dan vergoeden via de zorgverzekering? Het ligt natuurlijk voor de hand om NEE! te zeggen. Grijze haren zijn immers niet bepaald levensbedreigend. Een bril moet je ook grotendeels zelf betalen. Maar ik zie hier een parallel met cosmetische chirurgie. Ik weet niet hoe dat tegenwoordig is, maar in de tijd dat ik nog in het ziekenfondswezen werkzaam was, werd borstvergroting of -verkleining vergoed als een vrouw kon aantonen dat zij psychisch leed ondervond van de te groot of te klein geachte omvang van haar borsten.
Ik kan het me niet goed indenken, maar er zijn ongetwijfeld vrouwen (en mannen!) die doodongelukkig worden bij de ontdekking van de eerste grijze haar. Maar hoe gauw ik ook geneigd ben via collectieve regelingen mijn steentje bij te dragen aan de bevordering van het geluk van medemensen, hier zal ik een streep trekken. Als je partner je niet meer ziet zitten omdat die grijze haar op veroudering duidt, dan schaf je maar een andere partner aan. (Zo dacht ik er ook al over toen het nog over borsten ging.
x
Manzanillo
19 uur geleden
Dat gaat een dolle boel worden dan.
BeantwoordenVerwijderenIk vind psychisch lijden ook zo'n typische. En als je niet genoeg lijdt, mag je geen euthanasie laten plegen. Er zijn dus blijkbaar héél veel gradaties, die ook weer aan te passen zijn aan diverse gelegenheden, van lijden.
Voor psychisch lijden is een aparte beroepsgroep en op de vergoeding daarvan wordt dus gekort!
BeantwoordenVerwijderen