Manieren

Ik behoor niet tot dezulken die zich voortdurend beklagen over de slechte manieren van de jongere generaties en gisteren bleek weer eens dat de klagers lang niet altijd gelijk hebben. Ik nam gisteren de trein van Haarlem naar Amsterdam, want ik had de nacht doorgebracht bij mijn jongste zus. Ik had mijn fiets bij me want de woning van mijn zus is niet per openbaar vervoer te bereiken en hoewel de afstand tussen het station en haar woning niet echt groot is, is lopen momenteel geen optie voor mij.

Ik heb een elektrische fiets en die is, mede door de accu, vrij zwaar. Mijn zus had me al geholpen de fiets in het daarvoor bestemde halletje van de trein te zetten. Op de plek waar je je fiets kunt zetten bevinden zich ook drie klapstoelen, waarvan er twee bezet waren door jonge mannen. Zonder dat ik iets hoefde te vragen stonden deze jonge mannen op, zodat ik mijn fiets daar kon neerzetten. Aan de andere kant van dat halletje bevinden zich ook van die klapstoeltjes. Een jonge vrouw bood me direct haar stoeltje aan.

Ook het uitstappen met zo'n zware fiets valt niet mee. Maar nog vóór we in Amsterdam Centraal stilstonden bood de jonge man die naast me zat me spontaan aan me daarbij te assisteren. Dat gezeur over de jongere generaties wil ik dus niet meer horen.
x