Water

Mijn dag is gisteren anders verlopen dan ik gepland had. Omdat ik in Hilversum in het 'Leeuwardendeel' van de Intercity naar het noorden was gestapt, ging ik van Leeuwarden naar Stavoren. Even na één uur zat ik te lunchen op het terras aan de haven van Stavoren. Een gast aan een naburig tafeltje hoorde ik met de serveerster spreken over de pont, die om twee uur zou vertrekken naar Enkhuizen. Om twee uur zou ook mijn trein naar Leeuwarden vertrekken. Die zou me rond drie uur in Leeuwarden doen arriveren. Ik zou dan tegen half vijf in Roodeschool zijn. Zou ik daar ook nog een versnapering gebruiken, dan zou het vrij laat kunnen worden voor ik weer thuis was.

Na enige overweging besloot ik de boot te nemen. Weliswaar zou ik dan het traject Groningen -  Roodeschool nog onbereden laten, maar ik kon wel het traject Enkhuizen - Hoorn voor het eerst in mijn leven per trein afleggen. Dat stuk spoor in Groningen ligt er over een paar maanden ook nog wel. Dat combineer ik dan met Groningen - Wildervank.

Ik heb gisteren weer eens, ten overvloede, kunnen vaststellen dat het water niet mijn habitat is. Er stond een aardig briesje, dus de boot schommelde nog al en daar houd ik niet van. Het uitzicht vanaf een boot is ook nogal eentonig of je moet het leuk vinden naar zeilboten te kijken, want die waren in ruime mate aanwezig. Ik had, dacht ik, een aardig plekje gevonden op de achterplecht van de boot, zodat ik ook nog een rokertje kon opsteken. Maar helaas, de wind zorgde ervoor dat de golven met enig geweld tegen de boot en over de reling sloegen. Ik moest dus een meer beschutte plek zoeken.

Het ideale vervoermiddel over wat langere afstanden blijft voor mij de trein. De reis van Leeuwarden naar Stavoren voert door een zeer aantrekkelijk landschap, als je, zoals ik, van weidelandschappen houdt. Het viel me op dat er er in dat gebied veel windmolens staan van het type dat elektriciteit opwekt. Ik vond ze absoluut niet storend of horizon vervuilend.
x