Klagen

Terwijl ik dit schrijf is het al 15 graden in Amsterdam. Het wordt 27 graden. Weken lang hebben we zitten uitkijken naar de zon. Gistermiddag ging ik na mijn bezoek aan AH even een biertje drinken op een naburig terrasje. Uiteraard was ik niet de enige bezoeker. Er was één stel dat van het terrasbezoek afzag omdat ze dan in de zon moesten zitten. 

Ja, wat willen we nou? Eerst klaagt iedereen steen en been omdat het geen zomer is. Dan hebben we twee zonnige dagen op rij en we vinden het al weer veel te warm en is het niet uit te houden. En het is niet eens die bekende klamme warmte. We willen, kortom, gewoon klagen over het weer. Het is nooit goed of het deugt niet.

Mij zul je niet horen klagen. Ik trek straks een korte broek aan, een mouwloos shirt en stap op mijn fiets. Na een half uurtje fietsen, voornamelijk langs fietspadden, via Landsmeer en Oostzaan, ben ik bij het Baaiegatstrand  in het Twiske. Daar hoef je geen enkel kledingstuk aan te houden, dus ik ga daar uitgebreid vitamine D laten aanmaken. Dat strand ligt aan de Stootersplas, maar toen ik daar zondag was, zag ik daar niemand in het water. Een enkeling zag ik tot de enkels in het water gaan, maar de temperatuur daarvan is kennelijk nog niet bepaald aangenaam. Ik ben sowieso, wat water betreft, een koukleum. Uit ervaring in mijn Haagse periode weet ik dat ik zeewater pas eind augustus warm genoeg vind om me er in onder te dompelen. Misschien duurt de zomer dit jaar lang genoeg.
x