Kwartiertje

Afgelopen zaterdag om 18.00 uur begon ik aan een eenvoudige maaltijd. Tijdens het eten kijk ik altijd tv. Om 18.00 uur begon de voetbalwedstrijd Nederland-Denemarken, dus keek ik daarnaar. In theorie had dat een leuke wedstrijd kunnen worden. Uit de voorbeschouwingen immers had ik begrepen dat beide ploegen 'naar voren' wilden spelen. Na een kwartiertje wist ik genoeg: als Nederland in balbezit kwam, speelden ze hoofdzakelijk heen en weer of naar achteren. Als ik dat een tijdje heb aangezien, haak ik af. Het is, weet ik uit ervaring, helemaal niet uitgesloten dat Nederland, als het zo speelt, een wedstrijd wint, maar aantrekkelijk voetbal speel je anders en als ik dan weer eens naar voetballen kijk, wil ik wel aantrekkelijk voetbal zien.

Achteraf bleek ik dus gelijk te hebben: de wedstrijd die 'we' hadden moeten en zouden winnen, werd verloren. Dat is dan tot daaraan toe, maar het was, volgens mij, ook nog een behoorlijk vervelende wedstrijd, waar geen kraak of smaak aan was. Gisteravond keek ik nog maar eens naar Studio Sportzomer en daar waren ze er nog steeds niet over uitgepraat. Waarschijnlijk hebben ze het er gedurende de talloze eerdere uitzendingen op zondag ook over gehad, maar toen zat ik naar het tennis op Roland Garros te kijken, Dat was aanvankelijk ook niet vreselijk boeiend, maar begon toch spannend en boeiend te worden, tot de regen er een voorlopig eind aan maakte. Het voordeel van tennis boven voetbal is dat je, wil je enig resultaat behalen, de bal maar één kant op kunt spelen, geen 'tikkie rechts', geen 'tikkie links' en geen 'tikkie naar achteren'. Op balbezit spelen is er gelukkig ook niet bij. En er zijn geen eindeloze voor- en nabeschouwingen. De in Parijs aanwezige Nederlandse spelers waren al gauw uitgeschakeld, dus we hoefden ook niet te kijken naar Nederlandse supporters, die in hun oranje hemdjes en met een oranje pruik op hun kop uiting gaven aan hun teleurstelling en vervolgens nog een biertje namen

Als ik zie hoe alle ellende tot in den treure herhaald en benadrukt word, begin ik haast sympathie te krijgen voor de jongeren in het Haase Laakkwartier, die elkaar via Twitter oproepen lekker te gaan 'rellen'. Al die opgekropte spanning en frustratie moet er toch een keer uit. We gaan nu tot woensdagavond lekker voorbeschouwen. We gaan het voor de zoveelste keer over '1974' hebben en we zullen voor de zoveelste keer het doelpunt van Van Basten zien, waarmee we ooit Europees kampioen werden. En er zal vast wel iemand zijn die gaat zeggen dat Nederland tegen Duitsland uit moet gaan van zijn eigen kracht en vooral 'naar voren' moet spelen. Ik ga weer een kwartiertje kijken.
x.