Radicaal

Kathleen Ferrier zien we na 12 september niet terug in de Tweede Kamerfractie van het CDA. Zij stelt zich niet opnieuw herkiesbaar. Kathleen werd algemeen beschouwd als dissidente binnen het CDA, want ze was tegen het samenwerken met de PVV. Het was niet haar opstelling - en die van die andere dissident, Koppejan - die tot de val van het kabinet-Rutte heeft geleid. Het is mij dan ook nooit zo duidelijk geworden wat dat dissidentschap in de praktijk nou precies inhield.

Kathleen blijft natuurlijk wel nadenken over de koers van het CDA. Volgens haar, las ik in Trouw, moet die koers naar het 'radicale midden' gaan. Dan weet ik het even niet meer. Ik heb altijd gedacht dat je in het politieke midden al die mensen vindt die juist niets van radicaliteit moeten hebben. Die stemden traditioneel op CDA, VVD of PvdA, maar tegenwoordig kun je ze ook bij GroenLinks, D66 en de ChristenUnie vinden. Tot 12 september doet de PvdA even of ze niet bij het midden behoort, want dan verliest ze stemmen aan de SP, maar na 12 september gaat ze maar al te graag weer met de VVD en/of het CDA in één kabinet zitten.

Tekenend is, dat uit de opiniepeilingen blijkt dat voormalige CDA-stemmers niet in meerderheid overstappen naar iets radicaals, maar naar de VVD, die ik ook nog nooit van radicaliteit heb horen beschuldigen. Hoewel, die befaamde 3%-norm, waaraan niet getornd mag worden, komt meer uit Den Haag dan uit Brussel. Daar staan al die partijen van het 'Lente-akkoord' voor. Bestaat er dan toch zoiets als het radicale midden?
x