Mooi

In DWDDrrrr mochten gisteren twee cabaretiers hun nieuwste programma gratis promoten. Beide zijn, voor zover ik dat kan beoordelen, verdienstelijke pianisten. Hun programma zal dan ook een muzikaal karakter hebben. Op de vraag wat zij de mooiste opening van een muziekstuk vonden, was het antwoord: de opening van de Matthäus Passion van Bach. Een opname daarvan werd ten gehore gebracht. Ik kreeg tranen in mijn ogen.

De dag was overigens verlopen als vele voorgaande. Maar het was wel 14 mei, dus het was gisteren exact 16 jaren geleden dat Boukje - en ik wat later - volkomen onverwacht, te horen had gekregen, dat ze een terminale kanker had en niet lang meer zou leven. Normaliter doe ik niets bijzonders op 14 mei, net zo min als op 29 juli, de datum van haar overlijden, noch op verjaardagen of trouwdagen. Ik realiseer me altijd wel dat het zo'n datum is. maar ga dan niet nadrukkelijk zitten herdenken en droevig zitten wezen.

Na zestien jaar gaat er eigenlijk nog steeds geen dag voorbij dat ik niet, al is het maar even, aan Boukje denk. Dat zijn zelden droevige momenten, want het zijn vrijwel altijd mooie herinneringen. Door de verhuizing, enkele maanden geleden, kwam ik ook alle fotoboeken weer eens tegen'. Ik heb ze doorgebladerd en Boukje weer eens gezien in allerlei plezierige omstandigheden. Daarbij heb ik geen traan gelaten. Naar één van die foto's heb ik gisteren nog eens gekeken. Die heb ik genomen op een naturistencamping in Frankrijk. Ze is dus naar de omstandigheden 'gekleed'. Wat was ze mooi!
x