Botsing

Nederland is het het fietsland bij uitstek. Er zullen maar weinig Nederlanders zijn die geen eigen fiets hebben. Dat blijkt o.a. uit het feit dat hier jaarlijks zo'n miljoen fietsen gekocht worden. Zelfs in Amerika weten ze dat we ons graag op de fiets voortbewegen. Ik heb eens in Washington een fiets een fiets gehuurd om zo de stad wat uitgebreider en minder vermoeiend te bekijken dan wandelend. In de fietsenzaak moest ik een formulier met wat persoonlijk gegevens invullen. Als 'nationaliteit' kon ik kiezen uit: American, Dutch, Other.

Nog altijd te weinig, maar veel Nederlanders gebruiken hun fiets voor woon-werkverkeer, het doen van boodschappen of het naar school brengen van kinderen. En natuurlijk wordt de fiets gebruikt tijdens vakanties of tochtjes op vrije dagen. Tenslotte is fietsen ook nog een manier om sport te beoefenen. Dan heb ik niet over de beroepsjongens die een paar duizend kilometer afleggen door Spanje, Italië of Frankrijk. Dan heb ik het over amateurs die de beroepsjongens graag nadoen. Ik heb familieleden die  af en toe per fiets tegen de Alpe d'Huez, de Mont Ventoux of een andere 'legendarische' berg in de Tour de France op rijden.

Je moet wel een beetje getraind hebben om tegen zo'n berg op te fietsen. Er zijn veel fietsers die dat niet in hun eentje doen, maar in groepsverband. En dan met z'n allen zo hard mogelijk fietsen. Ik heb een pesthekel aan dat soort fietsers. Ze schijnen namelijk te denken dat de fietspaden in ons land speciaal voor hun aangelegd zijn. Gewone recreatieve fietsers, zoals ik af en toe ben, worden door hen als buitengewoon hinderlijk ervaren, die niets anders te doen hebben dan hun de ruimte te laten. Dat wil nog wel eens tot ruzie, soms zelfs tot handgemeen, leiden. Maar het kan nog erger, zoals ik vandaag in Trouw las. Een groepje wielrenners passeerde een vrouw, die op haar fiets in tegenovergestelde richting reed. Een van hen reed door nog onbekende oorzaak frontaal tegen haar aan. De vrouw kwam ten val en raakte ernstig gewond. De vrouw werd per ambulance naar het Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg vervoerd, waar ze even voor het middaguur overleed aan haar verwondingen. 

 Ik heb zo'n flauw vermoeden wat die 'onbekende oorzaak' was. Die fietser was bezig met zichzelf, zijn prestatie. Hij was even 'vergeten' dat hij op een openbare, voor iedereen toegankelijke, weg reed. Bij officiële wielerkoersen wordt de route niet voor niets door de politie afgezet  De deelnemers aan zo'n koers weten zeker dat er geen tegenliggers zijn en dat andere fietsers hun pad niet zullen kruisen. Die hoeven alleen maar te letten op degenen die vlak voor of naast hem aan het rijden zijn. Als je als 'liefhebber' aan het racen bent op een mooie zonnige dag, moet je je net zo gedragen als tijdens de spits in Amsterdam. Anders komen er ongelukken van.
x