Evenwicht

In Trouw lees ik dat de aandacht voor het milieu afneemt naarmate de generaties jonger zijn.  Dat is niet alleen hier zo. Uit onderzoek in Amerika blijkt dat ook daar de 'jongeren' zich niet erg druk meer maken over de schadelijke gevolgen van het menselijk handelen. In een reactie daarop schrijft iemand: Nogal wiedes dat de jeugd van tegenwoordig minder met milieu bezig is, want het milieu is nog nooit zo schoon geweest als nu. Over zure regen hoor je niemand meer. We scheiden ons afval. De auto's worden steeds schoner. Een ander, een Amsterdammer die naar de Veluwe verhuisde, schrijft dat het voornamelijk de stedelingen zijn die in hun vrije tijd 'de natuur' opzoeken. De boerenjongens waren helemaal niet dol op de natuur. Ze bliezen kikkers op en schoten op eekhoorns met een windbuks. De autochtone Nunspeters wandelden nooit in de bossen. Ze wisten een beuk niet te onderscheiden van een berk.

Een of ander automerk maakt reclame met de mededeling dat je iets aan het milieu doet als je in dat type auto rijdt, want dat stoot minder rotzooi uit. Minder uitstoot is naar mijn oordeel nog steeds teveel uitstoot. Gescheiden afval is nog altijd afval dat verwerkt moet worden. Van alle levende wezens zijn we de enige soort die meer produceert dan hij opmaakt, waardoor we het evenwicht verstoren. We kappen oerwouden om soja te verbouwen.  Dan kunnen 'we' ons goed voelen, omdat we geen vlees meer eten, maar namaakvlees met een kunstmatig smaakje. Hoeveel energie gebruiken we bij de verwerking van al die soja? Een plantage is echt niet mooier dan een oerbos. Om één kilo vleeseiwit te produceren, voederen we ons vee met vijf kilo soja-eiwit. Een aantal andere dier- en plantensoorten roeien we daarmee uit. We vinden dat we al heel wat bereikt hebben als we onze horizon niet laten vervuilen.
x