Onveilig

Een man die verdacht wordt van een inbraak in het Frans Ottensstadion in Amsterdam ligt al een aantal dagen in coma vanwege het optreden van een viertal medewerkers van dat stadion. De Volkskrant schrijft: Ze betrapten een man zou die het gemunt had op zou hebben op koolzuurflessen, die 120 euro statiegeld opleveren. Deze flessen waren bij eerdere inbraken ook al ontvreemd. De mannen gebruikten zoveel geweld tegen de vijftigjarige man, dat hij nu nog steeds in coma ligt.

Het gebeuren heeft weer voor veel commotie gezorgd. Hero Brinkman van de PVV sprak over het beroepsrisico van inbrekers. Het gesundenes volsksempfinden in deze kun je omschrijven als "eigen schuld, dikke bult". De algemene verontwaardiging zal weer groot zijn, mocht justitie ertoe overgaan de vier medewerkers van het stadion te vervolgens wegens 'het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel' of zoiets.

Het is ieders goed recht geweld te gebruiken bij het beschermen van eigen lijf en leden en eigendommen en dat van anderen. Maar dat geweld moet wel in overeenstemming zijn met het gepleegde vergrijp of de poging daartoe. Stond die vier stadionmedewerkers echt niets anders te doen dan die vermoedelijke inbreker bijna te doden? Of speelden woede/verontwaardiging over eerder inbraken hier een rol? Wilden ze hun gram  halen? Dat zijn zeer menselijke en begrijpelijke emoties, die aangewakkerd worden door media-aandacht voor overvallen met geweld en door oproepen van de overheid om geweldplegers te filmen. Er wordt een sfeer gecreëerd van: we zijn nergens meer veilig, we moeten voortdurend op onze hoede zijn. Onlangs was een monteur bij mij de videofoon aan het aanleggen, waarop ik kan zien wie er aanbelt. Daarvoor was het volgens hem nodig even bij de buurman recht onder mij een verbinding te controleren. Hij kwam onverrichter zake terug, want de buurman wilde hem niet binnenlaten. Ik moest er zelf heen om e.e.a. uit te leggen. Toen kon het wel. Een beetje merkwaardig, want die buurman kende mij net zo min. Zou dat komen omdat ik er autochtoner uitzag dan de monteur?

Mijn hele leven heb ik in een grote stad gewoond, maar ik heb me nooit onveilig gevoeld, zelfs niet nadat er eens - jaren geleden, in Den Haag - bij ons was ingebroken. Natuurlijk maakte het wat uit dat het overdag, bij onze afwezigheid gebeurde. Er was geen sprake van persoonlijke bedreiging, die diverse winkeliers wel ervaren hebben. Maar ons werd a.h.w. aangepraat dat we het toch vreselijk moesten vinden dat iemand zich ons privédomein was binnengedrongen en privéspullen ontvreemd had. We vonden het jammer dat we dingen kwijt waren, maar daar bleef het bij. Van de aangeboden slachtofferhulp hebben we geen gebruik gemaakt.

Ik praat geen enkel misdrijf goed. Ik vind dat iedereen zich op gepaste wijze mag beschermen. Maar die vier stadionmedewerkers hebben naar mijn mening een grens overschreden.
x