Identificatie

In een al wat ouder stuk van de politicoloog Pieter Hilhorst in de Volkskrant las ik: Kiezers zijn emotionele wezens en daarom heeft alleen een emotioneel appèl effect. Kiezers maken geen kosten-batenanalyse van de standpunten van de partijen. Ze zoeken politici met wie ze zich kunnen identificeren.

De constatering is, denk ik, terecht. Zij zal waarschijnlijk voor een aanzienlijk deel van de kiezers opgaan. Daarom zijn veel kiezers ook teleurgesteld in de regering die na verkiezingen tot stand komt. Ze stemmen op een partij omdat de lijsttrekker hen aanspreekt. Ze voelen een soort geestverwantschap, dus die lijsttrekker, eenmaal minister(-president) geworden, zal wel de dingen doen die ze zelf zouden doen. Vergeet het maar. Die lijsttrekker stond namelijk voor een verkiezingsprogramma van zijn/haar partij. Dat beperkt zich niet tot de simpele kreet "Het gaat beter voor iedereen die mij aardig vindt." Daarin staat wat nauwkeuriger wie het beter krijgt, wie het slechter krijgt en hoeveel. Dat programma kun je dus beter even doornemen voordat je je stem gaat uitbrengen. Ik zou de andere programma's er ook maar even bij nemen. Die andere politicus heeft misschien wat minder charisma, maar wellicht ook plannen die beter bij jou passen.

Emoties zijn een aanzet voor politiek. Daarna moet je gewoon je hersens gebruiken.
x