Vasten, je gedurende een bepaalde periode onthouden van eten en drinken, heeft veelal een religieuze achtergrond. In de islam is vasten, de Ramadan, nog altijd een serieuze aangelegenheid. De achtergrond is sympathiek: leef je in in de situatie van mensen die niet (genoeg) te eten te hebben.
Er zijn wel wat problemen: de Ramadan valt dit jaar in een periode dat - in noordelijke streken - de dagen lang zijn en dat het bijvoorbeeld in Turkije bloedheet is. Dan valt vasten bepaald niet mee. Nu zijn moslims, net als andersgelovigen en atheïsten, net gewone mensen: als je principes het je moeilijk maken, ga je naar een pragmatische oplossing zoeken.
In Turkije hebben ze een oplossing gevonden, las ik in Trouw: de Ramadanpil: De 'ramadanpillen' worden normaal gesproken voorgeschreven aan dikke patiënten. Ze bevatten sibutramine, een geneesmiddel voor de behandeling van obesitas en overgewicht. Sibutramine werkt in op de hersenen en zorgt ervoor dat de behandelde persoon een gevoel van verzadiging krijgt. Het mag dan een geneesmiddel zijn, je kunt het gewoon op straat krijgen. Vaak is de dosis dan onverantwoord hoog, maar de Ramadan is wel een stuk makkelijker vol te houden.
Wat leren we hieruit? Ook moslims zien er geen been in wat te sjoemelen met hun heilige principes, of dat nu de Ramadan betreft of ... de jihad bijvoorbeeld?
x
Manzanillo
4 uur geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten