Techniek

Het Vondelpark heeft vier terrassen. Vanwege het uitzicht en de ambiance prefereer ik daar een van, o.a. omdat ik aan het gebouw leuke herinneringen heb: twee keer heb ik daar, met collega's, een cabaretprogramma uitgevoerd. De teksten waren alle van mijn hand. Beide keren was het ter gelegenheid van het afscheid van een algemeen secretaris van de Ziekenfondsraad, waarbij ik veertig jaar geleden, werkte. Het gebouw heette toen 'Vondelparkpaviljoen' en er was gevestigd het ICC, het Internationaal Cultureel Centrum. Tegenwoordig is (nog) het Filmmuseum er gevestigd (de onderkant van het gebouw) en café-restaurant 'Vertigo'. Ik neem aan dat de naam ontleend is aan de gelijknamige film van Alfred Hitchcock.

Vertigo exploiteert dus ook het terras. De bediening is daar ronduit waardeloos. Het personeel is niet onvriendelijk of zo, ze gedragen zich ook niet vervelend; de organisatie is gewoon slecht, terwijl die juist - vermoed ik - gericht is op efficiency.

Bestellen kun je alleen bij personeel met zo'n rood shirtje, waarvan er meestal drie rondlopen. Op hun rug is ook, in eigentijds Nederlands, te lezen: "Order here". Bij hun moet je ook direct afrekenen. Zij geven draadloos de bestelling door aan de keuken/bar en een collega komt na enige tijd de bestelling afleveren.

Wat is nu het probleem? Als je daar op een zonnige dag, zoals gisteren, gaat zitten en je doet verder niets, kan het echt een hele tijd duren voor 'someone in red'  je opmerkt en je bestelling opneemt. Dat weet ik en ik heb maar zelden haast en altijd een boek bij me. Gisteren zat ik er al een tijdje en op een gegeven moment maakte ik - op bescheiden en nette wijze, denk ik - de dame die je hierboven ziet attent op mijn wens iets te bestellen. Ze gaf te kennen dat ze dit opgemerkt had. Daarna duurde het nog twintig minuten voor ik mijn bestelling kon plaatsen. Intussen waren aan een tafeltje naast mij drie dames gaan zitten. Die converseerden lustig met elkaar en dachten dat er wel eens iemand langs zou komen. Ik heb de tijd opgenomen. Na ruim twintig minuten besloten ze ook er iets aan te doen.


Enige tijd geleden zat ik daar ook en wilde iets kleins eten. Het menu vermeldt o.a. stokbrood met Stolwijker kaas, sla, komkommer en nog zo wat. Ik heb een hekel aan al die toevoegingen, die het eten onhandiger maken. Ik wil gewoon brood met kaas (of ander beleg) die ik uit het vuistje kan eten. Ik vraag bij andere gelegenheden vaak of ze toevoegingen achterwege willen laten en dat kan altijd. Ik vroeg dus of ik een stuk brood met uitsluitend kaas kon krijgen. Niet dus. Ik vroeg of al die hapjes al klaar lagen. Nee, die werden pas na bestelling klaar gemaakt. De dame in rood zei erbij dat ze wel eerder zo'n verzoek als het mijne kreeg, maar er kon niet aan voldaan worden. Ik denk wel te begrijpen waarom niet. Op hun zendapparaatje toetsen ze alleen een code in voor het gewenste item en het tafelnummer. Daar kunnen ze niet bij typen: laat de flauwekul maar weg. Zo wordt goede service, het voldoen aan een simpele wens van een klant, onmogelijk gemaakt door de veronderstelde efficiency van de moderne techniek.
x