Wespennest

Als Kadhafi vandaag echt stopt met het gebruik van (militair) geweld tegen de eigen bevolking kan minister Hillen de F-16's en de mijnenjager meteen weer naar huis laten komen en hebben we de kortste militaire operatie uit de Nederlandse geschiedenis achter de rug, want, lees ik in de Volkskrant: De Nederlandse deelname aan de NAVO-operatie bij Libië is niet gericht op een machtswisseling in dat land, maar alleen op bescherming van de bevolking. Dat stelde minister Uri Rosenthal van Buitenlandse Zaken woensdag in een debat in de Tweede Kamer.

Doen we we verder dan nog iets met Libië? Of keren we terug naar wat we heel deftig de 'status quo ante' mogen noemen?  Dan heb ik het dus over de situatie voordat ook daar de bevolking zich ging roeren. Business as usual dus. Of gaan we eerst zitten afwachten of onze NAVO-partners het dan ook wel weer mooi vinden?

Ik begrijp trouwens van die hele Libische situatie niets. In Tunesië en Egypte zag je ongewapende massa's die tegen de verdrukking in volhielden en hun doel bereikten. In Libië zijn vrijwel van het begin af aan wapens gebruikt, ook door de opstandelingen. Dan moet ik weer denken aan wat er in het begin over Libië geschreven werd: het is in feite een ouderwetse tribale maatschappij, waar in de afgelopen decennia de stam van Kadhafi de overhand had. Ik krijg dan de indruk dat andere stammen die macht ook wel eens willen en gebruikmakend van de goede sier die je als opstandeling in een Arabische land tegenwoordig (in de Westelijke) landen kunt maken, zijn ze ook maar eens 'opgestaan'. Er wordt gesproken over gevechten, maar in het nieuws zie je steeds dezelfde beelden van een paar mannen met een geweer en een truck met een mitrailleur. Op de achtergrond zie je dan een rookwolk die kennelijk door een bom of granaat van Kadhafi is gegooid.

Kadhafi zal niet ophouden vandaag. Dus voorlopig zijn we weer betrokken bij een wespennest. Ik heb het niet het idee dat de andere stammen in Libië een beter begrip van democratie hebben dan Kadhafi. En ook hier hoor je, net als in Tunesië en Egypte, niet alleen om democratie roepen, maar minstens zo veel om banen en betaalbaar voedsel. Zoals Bertold Brecht schreef: "Erst kommt das Fressen, dan kommt die Moral."
x